21 Озьлерини акъыллы корьген, озюни анълагъан сайгъанларнынъ башларына беля!
Кийик эшек адам олгъан сонъ, къабакъбаш акъыллы олур.
Озюни икметли деп туткъан адамны корьдинъми? Акъылсыз биле ондан ишанчлыдыр.
Тенбель озюни, тюшюнип джевап къайтаргъан еди адамдан икметли саяр.
Озюнъни икметли сайма, амма РАББИден къоркъ ве яманлыкътан узакъ тур.
«Эр шейни къолумнынъ кучюнен яптым, акъыл-идрагъымнен къазандым, – деди падиша. – Мен акъыллым! Халкъларнынъ сынъырларыны ёкъ эттим, хазинелерини тартып алдым, кучьлю бугъа киби, тахтларында отургъанларны йыкътым.
Кимни сёгдинъ, кимни ашаладынъ? Кимге сес котерип, юкъарыдан бакътынъ? Исраильнинъ Азизине!
О, мырзаларны ич бир шейге чевире, ернинъ къадыларыны бош бир шейге айландыра.
Яманлыгъынъа ишандынъ; «Мени кимсе корьмей», – дединъ. Акъылынънен бильгинъ сени ёлдан урды, ичинъден: «Менден башкъасы ёкъ», – дединъ.
Иса оларгъа: – Эгер кёр олсанъыз, гунанъыз олмаз эди. Лякин сиз, козьлеримиз корелер, дегенинъиз ичюн, гунанъыз сизде къала, – деди.
Озьлерини акъыллы сайсалар да, акъылсыз олдылар,
Агъа-къардашларым, сиз озюнъизни акъыллы тюшюнменъиз деп, бу сырны бильгенинъизни истейим: башкъа халкълардан тайинленген адамлар Аллагъа иман этмегендже, Исраиль халкъынынъ юреги вакътынджа къатты олур.
Озьара бир фикирде олунъыз. Къопай олманъыз, алчакъгонъюлли адамларнен дост олунъыз. Озюнъизни пек акъыллы деп сайманъыз.