Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!
Шу куню О эписи азизлер арасында шурет къазанмагъа келеджек ве Онъа инангъанларнынъ эписини айретте къалдыраджакъ. Сиз де анда олурсынъыз, чюнки бизим шаатлыгъымызгъа инандынъыз.