5 Онынъ ичюн оладжакъ шейлерни баягъы эвельден бильдирдим. Ёкъса сен: «Буны путум япты, буны иритильген маденден япылгъан аллам буюрды», – дер эдинъ.
Бакъынъыз, янъы бир шей япаджагъым! Мына-мына пейда оладжакъ, аджеба буны да бильмеге истемейсинъиз? Мен сахрада ёл япаджагъым, бакъымсыз ерлерде озенлер акъызаджагъым.
Мен киби олгъан бармы? Сесини чыкъарсын, къадимий халкъны яраткъан вакътымдан башлап, эр шейни бирер-бирер айтып берсин. Я да келеджекте оладжакъ шейлер акъкъында хабер этсин.
Къоркъманъыз, отюнъиз патламасын! Эвель-эзельден сизге хабер этип, оладжакъны эвельден бильдирмеген эдимми? Сиз – Меним шаатларымсынъыз. Менден гъайры алла бармы? Ёкъ, башкъа бир Къая ёкътыр, ич бирини бильмейим!
Эй, халкълардан къачып къуртулгъанлар! Эпинъиз топлашып, яныма келинъиз. Озь агъач путуны ташыгъан, оларны къуртарып оламайджакъ аллагъа дува эткенлер ич бир шейни анъламайлар.
Башындан башлап сонъунадже оладжагъыны хабер этем, къадимий заманлардан даа олмагъан шейлер акъкъында айтам: – Ниетлерим оладжакъ, истеген эр шейни япаджагъым.
Олып кечкенлерни баягъы эвельден бильдирдим, агъзымны ачып айткъан эдим, хабер эттим ве апансыздан эттим, эписи ерине кельди.