15 Мен, Мен буны айттым, оны чагъырдым ве алып кетирдим, о, енъеджек.
Сувлар шувулдап, копюрильсе де, дагълар фуртунадан титресе де, биз къоркъмамыз! Сэла
Куньдогъуштан Алланынъ адалетини беджерген бирини ким алып кетирди? Ким оны артындан кетмек ичюн чагъырды? Ким онъа миллетлерни берди ве падишаларны бойсундырды? О, оларны къылычнен тозгъа чевирди, окънен ель савургъан тобангъа айландырды.
Кореш акъкъында бойле дейим: – О – Меним чобанымдыр, эр истегимни беджереджек. Ерусалимге: «Янъыдан къуруладжакъсынъ», Сарайгъа: «Янъыдан темелинъни къояджакълар», – дейджек.
Адалетнен Корешни кетиреджегим, о юреджек эписи ёлларны догъру ве тегиз этеджегим. О, шеэримни къураджакъ, сюргюн этильген халкъымны къайтараджакъ, олардан не акъча, не къапар алмайджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Мератаим топрагъына къаршы дженкнен кет, Пекъод адамларыны джезала, оларны ольдюр, артларындан бир шей къалдырма, – дей РАББИ. – Мен санъа бутюн буюргъанларымны беджер.
Айнынъ бешинджи кунюнде – Ехоякин падиша эсирге тюшкен сонъра бешинджи йылында, –
Бу Теврат китабынынъ сёзлери даима агъзынъда олсун. Бу китапны гедже-куньдюз огрен ве анда язылгъаннынъ эписини тыпкъы-тыпкъына беджер. Сонъ ишлеринъ онъундан келир, ве эр ишке акъылнен янашарсынъ.