11 Буны Озюм ичюн, тек Озюм ичюн япам, Адымны яманламасынлар да! Меним шуретимни кимсеге бермейджегим.
РАББИге шукюр этсинлер буюк севгиси ичюн, инсан огъулларына косьтерген аджайип ишлери ичюн!
Мен инандым, шунынъ ичюн лаф этмеге башладым: «Чокъ азап чектим».
Мен исе къабаатсыз яшайым; къуртар мени ве мерамет эйле.
Санъа давушнен шукюр этерим, бутюн аджайип ишлеринъни айтып берерим.
– Озюм ичюн, къулум Давут хатири ичюн Мен бу шеэрни къорчалайджагъым».
Мен – РАББИм; Адым будыр. Ич кимсеге шуретимни, путларгъа шанымны бермейджегим.
Гуналарны багъышлагъан – Меним, тек Меним. Бир даа оларны акъылыма кетирмейджегим.
Онынъ ичюн оладжакъ шейлерни баягъы эвельден бильдирдим. Ёкъса сен: «Буны путум япты, буны иритильген маденден япылгъан аллам буюрды», – дер эдинъ.
Адым ичюн гъазабымны ятыштырырым, Мени макътасынлар деп, Озюмни тутарым, сени къырмайджагъым.
Энди не япаджагъым? – дей РАББИ. – Халкъым бес-бедава алынды, онъа башлыкъ эткенлер агълай, – дей РАББИ, – Адымны эр кунь, токътамайып яманлайлар.
– Гуналарымыз бизни къабаатлайлар, лякин, я РАББИ, Адынъ ичюн бир шейлер яп да! Пек чокъ хаинлик эттик, Санъа къаршы гуна ишледик.
Лякин Намым ичюн, халкълар Намымны яманламасынлар деп, буны япмадым, чюнки олар Мен исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъанымны корьген эдилер.
Лякин Мен оларны джезаламадым, Намым ичюн, халкълар Намымны яманламасынлар деп, буны япмадым, чюнки олар Мен исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъанымны корьген эдилер.
Исраиль халкъы! – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Мени динълемеге истемесенъиз, путларынъызгъа барынъыз, хызмет этип, оларнынъ артындан кетинъиз. Амма Меним мукъаддес Адымны озь бахшыш ве путларынъызнен арамламанъыз.
Сизинъ ярамай ёлларынъызгъа ве бозукъ ишлеринъизге коре япмайджагъым, лякин Намыма сайгъы косьтерип арекет этеджегим. О вакъыт Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз, эй, Исраиль халкъы! – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Лякин Намым ичюн, халкълар Намымны яманламасынлар деп, буны япмадым. Исраиллилер оларнынъ араларында яшагъан вакъытта, исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъанымда, Мен Озюмни оларнынъ козю огюнде ачкъан эдим.
Шунынъ ичюн Исраиль халкъына бойле айт: – РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Эй, Исраиль халкъы! Мен япаджагъымны сизлер ичюн дегиль, мукъаддес Адым ичюн япаджагъым. Сиз Меним Адымны башкъа халкъларнынъ арасында арам эттинъиз,
Шимди, Алламыз, къулунънынъ дувасыны ве ялваргъаныны эшит! Я Рабби, Озюнъни тюшюнип, айдын юзюнъни бозулгъан Азиз Еринъе чевир.
Шунынъ ичюн, адамларнынъ эписи Бабаны урьмет эткени киби, Огълуны да урьмет этсинлер. Огълуны урьмет этмеген адам исе Оны ёллагъан Бабаны да урьмет этмей.
Языда язылгъаны киби, башкъа халкълар Алланынъ Адыны сизлерден себеп яманлайлар.
РАББИ Озюнинъ шерефли Ады ичюн Озюнинъ халкъыны къалдырмаз. О сизни Озюнинъ халкъы оларакъ сайлап алды.