Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 47:8 - Мукъаддес Китап

8 Эй, къасеветсиз яшап, назлы олгъан, ичинден: «Манъа тенъ кельген дюньяда ёкътыр, тул къалмайджагъым, балаларымнынъ ольгенини корьмейджегим», – деген! Буны динъле:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 47:8
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Булутларнынъ тёпесине котериледжегим, Юдже Алла киби оладжагъым», – деп тюшюндинъ.


Эй, къасеветсизлер, къалтыранъыз! Эй, къайгъысызлар, титренъиз! Урбаларынъызны чыкъарынъыз, союнынъыз, белинъизге чувал токъумасыны багъланъыз.


Эй, къасеветсиз къадынлар! Турунъыз, сесимни динъленъиз! Эй, къайгъысыз къызлар! Айткъанларыма къулакъ асынъыз!


РАББИ коклерни яратты, ер юзюни ясап, онъа бичим берди, оны пекитти, бошуна яратмады, анда яшасынлар деп, оны япты. РАББИ бойле дей: – Мен – РАББИ! Башкъасы ёкъ!


Мен РАББИ, башкъасы ёкъ. Менден гъайры алла ёкъ. Сен Мени танымасанъ да, къолунъа буюк укюм бердим.


О заман куньдогъуш тарафындан куньбатышкъадже биледжеклер ки, Менден гъайры алла ёкъ, Мен – РАББИм, башкъасы ёкътыр.


Яманлыгъынъа ишандынъ; «Мени кимсе корьмей», – дединъ. Акъылынънен бильгинъ сени ёлдан урды, ичинъден: «Менден башкъасы ёкъ», – дединъ.


Турунъыз, эсен-аман, гъамсыз-къасеветсиз яшагъан халкъкъа къаршы чыкъынъыз, – дей РАББИ. – Оларнынъ не къапулары, не килитлери бар, олар озьлери яшайлар.


Сизлер шенъленип, къувана эдинъиз, Меним топрагъымны харап эттинъиз. Таналар киби, отлакъ устюнде къуванчнен секире эдинъиз, дженк атлары дайын, кишней эдинъиз.


Вавилон коклерге котерильсе де, юксекликте къалесини къавийлештирсе де, эписи бир онъа Менден ёкъ этиджилер келеджек, – дей РАББИ.


Къызкъардашынъ Содомнынъ къабааты шунда эди: о ве онынъ къызлары юкселип, эр шейнинъ боллугъында ве раатлыкъ-тынчлыкъта яшай эди, лякин фукъарелерге ве ёкъсулларгъа ярдым этмей эдилер.


– Инсан огълу! Тирнинъ башлыгъына бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Юрегинъ къопайды, сен: «Мен – аллам! Денъизлернинъ ортасында мен алланынъ тахтында отурам», – дединъ. Озюнъни Алла киби акъыллы сайдынъ, лякин сен инсансынъ, Алла дегильсинъ.


О куню гъамсыз Хушны къоркъузмакъ ичюн, Мен хаберджилеримни гемилерде йибереджегим. Мысырнынъ гъайып оладжакъ куню оларны къоркъу басаджакъ. О кунь келеята!


Падиша истегенине коре арекет этеджек. О, пек юкселеджек, озюни эписи аллалардан даа буюк саяджакъ, аллаларнынъ Алласы акъкъында куфюр сёзлер айтаджакъ ве, Алла бутюнлей ачувланмагъандже, истеген ишлерини беджереджек. Къарар этильген шей оладжакъ.


Сени адамлардан къуваджакълар. Сен кийик айванларнен яшайджакъсынъ. Санъа, бугъагъа киби, от ашатаджакълар. Сен коктеки чыкънен сыланаджакъсынъ. Алла-Тааля адамларнынъ падишалыгъына акимдарлыкъ эткенини ве оны истегенине бергенини сен анъламагъандже, устюнъден еди йыл кечеджектир.


– Бу – буюк Вавилон дегильми? Мен оны падиша отургъан ер олмагъа ве буюклигимни шерефлемеге кучьлю къудретимнен къурдым, – деди.


Бу сёзлер шу дакъкъасы беджерильди: Невукъаднеццар адамлардан къувулгъан эди. Бугъа дайын, отны ашай эди. Онынъ бедени коктеки чыкънен сылана эди. Сонъ сачлары – гриф къанатлары киби, тырнакълары – къушнынъ тырнакълары киби осьтилер.


О заман тылсымджылар, фалджылар, къасдийлилер ве ырымджылар кельдилер. Мен оларгъа тюшюмни икяе эттим, лякин олар онынъ манасыны манъа тарифлеп оламадылар.


ве Коклер Раббисине къаршы котерильдинъ. Онынъ Сарайындаки савутларны санъа кетирдилер. Эм сен, эм сенинъ мырзаларынъ, эм апайларынъ, эм джариелеринъ олардан шарап ичтилер. Эм де сен кумюш, алтын, бакъыр, демир, агъач ве таштан япылгъан, козьлери корьмеген, къулакълары эшитмеген, акъыллары олмагъан аллаларны шуретлей эдинъ. Нефесинъни ве такъдиринъни къолунда туткъан Алланы исе сен шуретлемединъ.


О геджеси де къасдийлилернинъ падишасы Белшаццар ольдюрильди,


Олар сыкъ тикенлик ичинде къарышып къаладжакълар, сархош олгъандже шарап ичеджеклер. Оларнынъ эписи, къуру тобан киби, янып кетеджек.


Бу, фаишенинъ буюк ороспулыгъы ичюн олды. О – дюльбер, усталыкънен этне япа, ороспулыкъларынен халкъларны алдата, этнесинен къабилелерни озюне къул япа.


Бу, къоркъунчлы ве вахший бир халкътыр. Олар озь-озюне къанун язалар ве озьлерини юксельтелер.


Тантаналы шеэр, гъамсыз шеэр, озь ичинде: «Мен барым, меним киби башкъасы ёкъ», – деген шеэр бойле харабеге чевириледжек. Бу шеэр къоркъунчлы харабе олды, кийик айванларнынъ къобасына чевирильди! Янындан кечкен эр бири сызгъырып, къолуны саллайджакъ.


О, эр шейге къаршы чыкъаджакъ, озюни «Алла» ве «азизлик» адлангъан эр шейден юксельтеджек ве Алланынъ Сарайында озюни отуртып, озюни Алла деп, косьтереджек.


Аскерлер исе Микъанынъ яптырткъан шейлерини ве Микъада хызмет эткен руханийни алып кетип, Лаиш шеэрине таба ёл алдылар, анда раат-раат, къасеветсиз яшагъан адамларгъа уджюм эттилер ве оларны къылычнен ольдюрип, шеэрни якътылар.


Шу беш киши ёлуны девам эттилер, Лаиш шеэрине кельдилер. Шеэрнинъ сакинлерининъ къасеветсиз яшагъанларыны корьдилер. Сидонлылар киби, олар раат-раат, къасеветсиз яшай эдилер. О ерлерде оларны эзиетлеген, ерлеринден къувалагъан, оларгъа залымлыкъ эткен кимсе ёкъ эди. Сидонлылар олардан узакъ эди, къомшуларынен исе къатнашмай эдилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ