Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 47:11 - Мукъаддес Китап

11 Санъа яманлыкъ келеджек, ондан ырым ярдымынен биле къуртулып оламайджакъсынъ. Башынъа беля тюшеджек, оны къайтармагъа кучюнъ олмайджакъ, ич бир шейни анъламайып, апансыздан гъайып оладжакъсынъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 47:11
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Душманларымыз исе: – Олар бильмезлер де, корьмезлер де, биз бир кереден араларына кирип, оларнынъ эписини ольдюрирмиз, ишлерини де токътатырмыз, – дедилер.


Эй, Алла, не де паалыдыр Сенинъ буюк севгинъ! Къанатларынънынъ кольгесинде адам огъуллары хавфсызлыкъ тапалар.


Гогерджининънинъ джаныны кийик айванларгъа берме, заваллыларнынъ аятыны эбедиен унутма!


Яманлыкъ гунакярнынъ пешинден кетеята, инсафлы адамны исе яхшылыкъ къалдырмаз.


Агъланъыз! РАББИнинъ куню якъындыр! Эр шейни йыкътыраджакъ Къудретлининъ кучю келе!


Сайысыз душманларынъ – уфакъ тозгъа, къоркъунчлы ордулар – ель алып кеткен кепекке ошайджакъ. Бу апансыздан, бир аньде оладжакъ.


бу гуна сизлер ичюн диварда пейда олгъан чатлакъ киби, авдарыладжакъ олгъан юксек дивар киби оладжакъ: бир кунь апансыздан, бир аньде о, йыкъыладжакъ.


Алланынъ Мелеги келип, Ашшур ордусынынъ 185 000 аскерини къырды. Адамлар саба тургъанда, бутюн аскерлер олип-серилип ята эди.


Мен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам, аманлыкъ яратам ве беля ёллайым. Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!


– Бир кунь ичинде шу эки беля апансыздан башынъа тюшеджек. Ырымларынънынъ чокълугъына, тылсымларынънынъ буюк кучюне бакъмадан, эм бала аджджысыны кореджексинъ, эм тул къаладжакъсынъ, бу белялар толусынен сени къаплайджакъ.


Сен бунынъ акъкъында эшитмединъ, бильмединъ, къулакъларынъ къапалы эди. Биле эдим ки, мытлакъа Менден вазгечеджексинъ, ананънынъ къарнындан башлап, «инат» деп адлана эдинъ.


Догъру адам олип кеткенде, кимсе эмиет бермей, эйи юрекли адамлар дюньяны терк этелер, бунынъ не ичюн олгъаныны кимсе анъламай. Бойледже, Рабби догъру адамны яманлыкътан айыра,


Ер юзю сарсыла ве титрей, РАББИнинъ ниети ерине келе, Вавилон топрагъы бакъымсыз, адамсыз ер оладжакъ.


Шеэрлери бакъымсыз къалды, сувсуз топракъкъа, бош чёльге, адамсыз ерге чевирильди; инсанлар ондан кечмейджек.


Вавилон апансыздан йыкъылып, чиль-парча олды! Артындан агъланъыз, яралары ичюн мелем алынъыз, бельки о, яхшы олур.


Ич чеккенимни эшиттилер, амма гонъюль алыджым ёкъ; эписи душманларым белягъа огърагъанымны эшиттилер, буны манъа Сен япкъанынъа къувандылар. Сен эвельден айткъан кунь кельди, олар да мен киби олгъайды!


Беля артындан беля, ярамай хабер артындан ярамай хабер келеджек. Олар пейгъамберлерден руя истейджеклер, амма руханийлер къанунны огретмейджек, акъсакъаллар насиат бермейджек.


Сонъ бутюн борджуны тёлемегендже, ачувлангъан падиша хызметчисини аписхане джезалайыджыларнынъ къолуна берди.


Санъа догърусыны айтам: борджунънынъ сонъки капигини бермегендже, андан чыкъамазсынъ, – деди.


Нух сандыкъкъа кирмегендже, адамлар ашап-иче, эвлене, акъайгъа чыкъа эдилер. Сонъ сув ташкъыны келип, эписини гъайып этти.


Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.


Нени эшиткен ве къабул эткен олсанъ, акълынъа кетир ве тёвбе эт. Эгер уяныкъ олмасанъ, Мен, хырсыз киби, келирим, сен исе саат къачта санъа келеджегимни бильмезсинъ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ