3 Эй, Якъупнынъ эви, Исраиль эвинден эписи сагъ къалгъанлар! Ананъыз сизни догъгъан сонъ, сизни ташып юре эдим. Мени динъленъиз!
РАББИнинъ сеси буюк тереклерни бурып ташлай, орманларны чыплакълаштыра. Онынъ Сарайында исе эр шей Онынъ шуретини бильдире.
Отлары чалынгъан чайыргъа тюшкен ягъмур киби, топракъны суваргъан тамчылар киби, О, дюньягъа тюшсюн.
«Сиз мысырлыларгъа нелер япкъанымны, сизни къартал къанатларында киби ташып, Озюме кетиргенимни корьдинъиз.
Ордуларнынъ РАББИси базыларымызны сагъ къалдырмагъан олса, биз де Содом киби олып, Гоморагъа ошар эдик.
О куню сагъ къалгъан исраиллилер, Якъупнынъ къуртулгъан эвлятлары, оларны ургъангъа таянмайджакъ, амма РАББИге, Исраильнинъ Азизине, джан-юректен ишанаджакълар.
Сагъ къалгъанлар къайтаджакъ, Якъупнынъ къуртулгъан эвлятлары Кучьлю Аллагъа ялвараджакълар.
Эй, Исраиль! Халкъынъ денъиз къуму къадар чокъ олса да, Аллагъа тек бир къач адам къайтаджакъ! Къырылувынъ эвельден язылгъан, адалет эр тарафлама даркъалгъан.
О куню Рабби кене къолуны узатаджакъ ве Озь халкъынынъ сагъ къалгъанларыны Ашшур ве Мысырдан, Патрос ве Хуштан, Элам ве Шинардан, Хамат ве денъиз адаларындан къайтараджакъ.
Бельки РАББИ, сенинъ Алланъ Ашшур падишасы йиберген, Тири Алланы сёгген орду башынынъ сёзлерини эшитир ве айткъан ярамай шейлери ичюн оны джезалар. Сен исе сагъ къалгъанлар ичюн дува окъу».
Сионда къалдырылгъанларгъа, Ерусалимде сагъ къалгъанларгъа, Ерусалимде яшамакъ ичюн Алла сайлагъан эр кеске «азиз» дейджеклер.
– Эй, Якъуп ве Исраиль! Буларны акъылынъда тут, сен – къулумсынъ. Мен сени яраттым, Сен Меним къулумсынъ, сен, Исраиль! Мени унутма!
Эй, юреклери инат олгъанлар, догърулыкътан узакълашкъанлар! Мени динъленъиз!
– Эй, Якъупнынъ эви, буны динъленъиз! Исраиль адынен адланасыз, Ехуда союндан келип чыкъасыз, РАББИнинъ Адынен ант этесиз, Исраильнинъ Алласыны чагъырасыз, лякин ишанчлыкъ ве инсафлыкътан узакъ оласыз.
Эй, инсафлыкъкъа ынтылгъанлар, РАББИни къыдыргъанлар, динъленъиз мени! Сизлер оюлгъан къаягъа, сизлер чыкъарылгъан чукъургъа бакъынъыз.
Эй, адалетни бильгенлер! Эй, юреклеринде Къануным олгъан халкъ! Динъленъиз Мени! Адамлар сизни яманлагъанларындан къоркъманъыз, куфюр сёзлеринден отюнъиз патламасын!
Эр тюрлю къасеветлерини Озюне алды, юзюнинъ Мелеги оларны къуртарды, севгиси ве мераметинен оларны сатын алды, къадимий заманларда оларны къолларында алып ташыды.
Баба огълуны къолда ташыгъаны киби, Алланъыз олгъан РАББИ сизни бу сахрада бутюн ёл бою, бу ергедже кельмезден эвель, ташый эди, ве сиз шуны корьдинъиз», – дедим.