7 Мен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам, аманлыкъ яратам ве беля ёллайым. Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!
Бутюн буларны Мен чокътан япкъаным акъкъында эшитмединъми сен? Мен буны къадимий заманларда яздым, шимди исе къавийлештирильген шеэрлерни сенинъ къолларынънен ёкъ эттим.
Амма юрегинъде бир шейлер гизлединъ, акъылынъда ойле ниет бар эди:
Лякин о, апайына бойле джевап берди: – Къабакъбаш къадын дайын лаф этесинъ. Алладан яхшылыкъны къабул этип, аджеба яманлыкъны къабул этмейджекмизми? Башына тюшкенлерине бакъмадан, Эюп озь айткъанында гуна ишлемеди.
Лякин О, сессиз къалса, Оны ким къабаатлап олур? Юзюни гизлесе, Оны ким корип олур? Эм халкъкъа, эм бир адамгъа бир олур,
Олар Баал-Пеор адлы путкъа япыштылар, олюлер ичюн берильген къурбанларны ашадылар.
Эшит мени, я РАББИ, ве мерамет эт манъа! Я РАББИ, манъа ярдымджы ол!»
Эй, Якъупнынъ Алласы, Сенинъ азарламанъдан, эм араба, эм ат сонъки юкъусына далды.
Санъа къаршы чыкъкъан душманнынъ ве интикъамджынынъ агъызларыны къапатмакъ ичюн, Сен ойле яптынъ ки, Сени сабийлер ве уфакъ балалар макътай, Санъа такъат берелер.
мысырлылар ве исраиллилернинъ ордулары арасында турды. Бирлери ичюн о, булут ве къаранлыкъ эди, башкъалары ичюн исе геджени ярыкълата эди. Бутюн гедже девамында бири-дигерлерине якъынлашмадылар.
Амма О да акъыллыдыр, беляны ёллайджакъ, сёзюнден къайтмайджакъ, яман адамларнынъ союна ве акъсызлыкъ япкъанларнынъ ярдымджыларына къаршы чыкъаджакъ.
Кёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим, таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим, оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим, къыйыш ёлларыны догъру этеджегим. Олар ичюн япаджакъларым будыр, оларны къалдырмайджагъым.
Сени сатын алгъан, ананънынъ къарынында санъа бичим берген РАББИ бойле дей: – Мен – бутюн шейни яраткъан РАББИм! Коклерни ялынъыз кердим, ер юзюни янгъыз ясадым.
Санъа яманлыкъ келеджек, ондан ырым ярдымынен биле къуртулып оламайджакъсынъ. Башынъа беля тюшеджек, оны къайтармагъа кучюнъ олмайджакъ, ич бир шейни анъламайып, апансыздан гъайып оладжакъсынъ.
Якъупнынъ пайы исе оларгъа ошамаз; Алла эр шейни яратты, ве Исраиль – Онынъ шахсий халкъы. Алланынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир.
РАББИни, сизинъ Алланъызны шуретленъиз! Бир кунь О, къаранлыкъ ёллайджакъ, къараргъан дагъларда аякъларынъыз сюрюнип башлайджакъ. Сиз ярыкъ беклейджексиз, Рабби исе оны олюм кольгесине, къою къаранлыкъкъа чевиреджек.
Куньдюз парылдамагъа кунешни берген, геджеде парылдамакъ ичюн айнен йылдызларгъа низамнамелерни буюргъан, далгъалары окюрсин деп, денъизни котерген РАББИ бойле дей. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИсидир!
Сен меним токъмагъым, дженк алетимсинъ! Сеннен халкъларны урдым, сеннен падишалыкъларны харап эттим.
Яманлыкъ да, яхшылыкъ да Юдже Алланынъ эмиринден олгъанда,
Кокте нур сачкъан бутюн ай-йылдызларны устюнъде Мен къарартаджагъым, мемлекетинъе къаранлыкъ ёллайджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
О, сырлы ве гизли шейлерни ача, къаранлыкъта не олгъаныны биле, ярыкъ Онен яшай!
Къою къаранлыкъ куню, булут ве тютюн кунюдир о. Чокъ сайылы ве кучьлю халкъ, танъ ярыгъы киби, дагълар бою даркъала. Бойле сою ич бир вакъыт олмады, эм келеджекте яшайджакъ адамларнынъ заманында да олмайджакъ.
Шеэрде телюке сигналыны бору чалгъанда, халкъ къоркъмазмы? РАББИнинъ разылыгъы олмайып, бир шеэрнинъ башына беля тюшерми?
Бакъ! Алла дюньянынъ юксек ерлеринден келеята! О, дагъларны ясагъан ве ельни яраткъан. О, адамгъа Озь тюшюнджелерини анълата, танъ ярыгъыны къаранлыкъкъа чевире. Онынъ Ады – РАББИ, Ордуларнынъ Алласыдыр.
РАББИге къайтынъыз, ве сагъ къалырсынъыз. Ёкъса О, атеш киби, Юсуф эвине атыладжакъ ве Бет-Эльни якъып ёкъ этеджек. Янгъынны сёндюреджек кимсе олмаз.
Лякин О, Ниневе шеэрини сув ташкъынынен бутюнлей ёкъ этеджек, Озь душманларыны къаранлыкъкъа батыраджакъ.
Сен Озь къудретинънен ве ираденънен эвельден бельгилеген ишлернинъ эписини беджердилер.
Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.
Эр бир яхшы ве мукеммель бахшыш юкъарыдан, коклердеки ярыкъларны яраткъан Бабадан келе. О, денъишип тургъан кольгеге ошамаз, ич бир вакъыт денъишмез.
Олар – денъизнинъ къутургъан далгъалары, озь айып ишлерини, далгъалар озь копюгини киби, этрафкъа сачалар. Олар – бош кезген йылдызлардыр. Оларгъа эбедиен энъ къою къаранлыкъ азырлангъандыр.
Озь укюмини сакъламагъан, озьлерининъ яшагъан ерини ташлап кеткен мелеклерни де Рабби буюк суд кунюне къадар эбедий зынджырларнен багълап, зифт къаранлыкъта сакълай.