8 Козьлери олып да, кёр олгъан, къулакълары олып да, сагъыр олгъан халкъны огге чыкъар.
О куню сагъырлар китапнынъ сёзлерини эшитеджек, къаранлыкъта ве зульметте олгъан кёрлар корип башлайджакъ.
– Кет, – деди РАББИ, – ве бу халкъкъа айт: «Къулакъларынъызнен эшитеджексиз, амма анъламайджакъсыз, козьлеринъизнен бакъаджакъсыз, амма корип оламайджакъсыз!»
– Эй, акъылсыз ве таш юрекли халкъ, козьлери олгъан, амма корьмеген, къулакълары олгъан, амма эшитмеген адамлар, буны динъленъиз:
– Инсан огълу! Сен исьянджылар арасында яшайсынъ. Оларнынъ корьмек ичюн козьлери бар, амма олар корьмейлер. Оларнынъ эшитмек ичюн къулакълары бар, амма эшитмейлер. Бу инат халкътыр.
Оларгъа кинаели икяелерни айтылгъанынынъ макъсады шундадыр: Олар, козьлеринен бакъып – корьмесинлер, къулакъларынен эшитип – анъламасынлар, сонъ тёвбе этмесинлер, гуналары багъышланмасын!