Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!
Демек, Къанун Алланынъ ваделерине къаршымы? Олмайджакъ шей! Эгер джанландыра бильген Къанун берильген олса, о вакъытта керчектен де, Къанунны беджерип акъланмагъа мумкюн олур эди.