Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 41:10 - Мукъаддес Китап

10 Къоркъма! Мен янынъдадырым! Дешетке къалма! Мен Алланъдырым! Мен сени къавийлештиририм, санъа ярдым этерим, онъ къолумнен санъа адалет берерим.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 41:10
63 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъра Ибрамгъа руя олды. Ибрам РАББИнинъ: – Къоркъма, Ибрам. Мен – сенинъ къалкъанынъдырым, аркъа-къаянъдырым. Мукяфатынъ пек бол-берекетли оладжакътыр, – дегенини эшитти.


О геджеси онъа РАББИ корюнди ве бойле деди: – Мен бабанъ Ибраимнинъ Алласыдырым. Къоркъма, Мен сеннен. Мен сени багъышларым, къулум олгъан бабанъ Ибраимнинъ хатири ичюн эвлятларынъны чокъ сайылы этерим.


ве оларгъа: – Бабанъыз энди манъа чырай сыткъаныны корем, – деди. – Лякин бабамнынъ Алласы эр вакъыт меннен эди.


Лякин онынъ яйы даима къавий къала эди. Къолларынынъ къавийлиги – Якъупнынъ Кучьлю Алласындандыр, Чобаннынъ адындан ве Исраильнинъ Къаясындандыр,


Башыма беля тюшкенде, олар манъа уджюм эттилер, лякин РАББИ манъа ярдым этти.


Алланынъ Руху Отуз Аскернинъ башлыгъы Амасайгъа энди, ве о: – Сагълыкъ-селяметлик сенде ве сеннен олсун, Йишайнынъ огълу Давут. Биз сеннен. Сагълыкъ-селяметлик сенинъ ярдымджыларынънен де олсун, чюнки санъа Алланъ ярдым эте, – деди. Бундан сонъ Давут оларны къабул этти ве ордусынынъ башлыкълары этип къойды.


Сизлер бу кере дженклешмейджексинъиз. Келинъиз ве еринъизде турып, РАББИ сизге ёллайджакъ къуртулышкъа бакъынъыз. Эй, Ехуда ве Ерусалим! Къоркъманъыз ве къалтыраманъыз. Ярын оларгъа къаршы чыкъынъыз. РАББИ сизнен!»


Онен берабер – адамларнынъ къудрети, бизнен берабер исе – Алламыз РАББИдир. О бизге ярдым этеджек ве бизнен бирликте дженк этеджек. Халкъ Ехуданынъ падишасы Хизкиянынъ сёзлерини эшитти ве юрекленди.


Инсан огъулларына Сенинъ къудретинъни ве шан-шуретли Падишалыгъынъны бильдирмек ичюн, Падишалыгъынънынъ шурети акъкъында айтарлар, кучь-къудретинъ акъкъында икяе этерлер!


РАББИ мераметли ве шефкъатлы! О, пек сабырлы! Севгиси буюк!


Я РАББИ, Сени чагъырам! Меним Къаям! Мени джевапсыз къалдырма! Ёкъса, Сен манъа джевап бермесенъ, мен мезаргъа тюшкенге ошайджагъым.


Эшит мени, я РАББИ, ве мерамет эт манъа! Я РАББИ, манъа ярдымджы ол!»


Эй, огъулларым, келинъиз, мени динъленъиз! РАББИден къоркъмакъны сизге огретейим.


Мен: «Душманларым тантана этмесин. Аякъларым къалтырагъанда, менден устюн олмасынлар», – дедим.


Эй, джаным, не ичюн бойле тюшкюнсинъ? Не ичюн ичимде сыкъыласынъ? Аллагъа умют багъла! Мен Онъа даа шукюр этеджегим; О, меним Къуртарыджым ве Аллам!


Макътав йырларыны айтынъыз Аллагъа, макътав йырланъыз! Макътав йырларыны айтынъыз Падишамызгъа, макътав йырланъыз!


Амма Алла оларгъа окъ атып, апансыздан оларны яралайджакъ.


Келинъиз де, Алланынъ аджайип ишлерини корюнъиз! О, инсан огъулларына не де къоркъунчлы ишлерни косьтерди!


Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!


Амма Муса халкъкъа: – Къоркъманъыз. Къатты турунъыз. РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Бугунь корьген мысырлыларны бир даа омюрбилля корьмезсинъиз.


– Къоркъманъыз, – деди Муса халкъкъа. – Алла сизлерге ниетлеринъизни бильмек ичюн, пейда олды. Оны даима урьмет этип къоркъкъанынъызны, Оны акъылынъызда тутып, гуна къазанмагъанынъызны истей.


Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!


Къоркъакъларгъа: – Бир шейден къоркъмайып, къатты олунъыз, Бакъынъыз, Алланъыз келе! – айтынъыз. – О джезалайджакъ, эр кеснинъ къазангъанына коре береджек. О келеджек ве сизлерни къуртараджакъ.


Ешая оларгъа бойле деди: – Эфендинъизге айтынъыз: «РАББИ бойле дей: Сен эшиткен шейлерден, Ашшур падишасынынъ хызметчилери Мени сёгип айткъан сёзлеринден къоркъма.


Къоркъма! Мен янынъдам. Эвлятларынъны куньдогъуш тарафындан алып келеджегим, куньбатыш тарафындан топлайджагъым.


Сени ананънынъ къарнында яраткъан, санъа ярдым эткен РАББИ бойле дей: – Эй, къулум Якъуп! Эй, Мен сайлагъан Ешурун! Къоркъма!


РАББИ бойле дей: – Келишикли вакъытта сени эшиттим, о куню санъа ярдым бердим, сени къуртардым. Сени къорчалайджагъым, халкълар ичюн сени васиет этеджегим, ер юзюни гъайрыдан тиклейджегим, йыкъылгъан ерлерни сабыларына къайтараджагъым,


Мына, манъа РАББИ-ТААЛЯ ярдым эте, мени ким къабаатлайджакъ? Оларнынъ эписи, урба киби, ипранаджакъ, оларны сюме ашап битиреджек.


Дагълар бою кельген, тынчлыкъ-аманлыкъны илян эткен, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр! О, къуртулыш акъкъында бильдире, Сионгъа: «Алланъ падишалыкъ этмеге башлады», – дей.


Кунеш санъа кунь ярыгъы олмайджакъ, ай да сени артыкъ айдынлатмайджакъ. РАББИ сенинъ эбедий ярыгъынъ, Алланъ – шуретинъ оладжакъ.


Сени чагъыргъанымда, якъынлаштынъ, ве: «Къоркъма!» – дединъ.


Лякин о манъа бойле деди: – Къоркъма, Даниял! Аллагъа алчакъ гонъюльнен кельмеге ве окъугъан шейлерни анъламагъа юрегинъде къарар эткенинънен, биринджи куню де дуванъ эшитильди. Шунынъ ичюн де мен кельдим.


О заман падиша буюрды, ве Даниялны кетирип, арсланлар толу къуюгъа аттылар. Сонъ падиша Даниялгъа: – Сен даима ибадет эткен Алланъ сени къуртарсын! – деди.


РАББИ Хошеагъа: – Адыны Ло-Амми къой, чюнки сиз Меним халкъым дегильсиз. Мен де сизинъ Алланъыз олмам.


Сонъ РАББИ ёллагъан РАББИнинъ хаберджиси Хагъгъай халкъкъа шойле деди: – «Мен сизлернен!» – дей РАББИ.


«Сизлер Мысырдан чыкъаяткъанда, Мен сизлерге берген васиет даа тура. Рухум да сизинъ аранъызда булуна. Къоркъманъыз!»


Мен оларны РАББИнинъ кучюнен кучьлю этеджегим. Олар Адымнен яшап, арекет этеджек, – дей РАББИ.


Ехуда халкъыны кучьлю этеджегим, Юсуф эвлятларыны къуртараджагъым ве сюргюнликтен къайтараджагъым, чюнки Мен оларны аджыдым. Санки оларны къалдырмагъаным киби оладжакълар. Мен – РАББИм, оларнынъ Алласы. Мен оларгъа джевап береджегим.


Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.


Амма мелек онъа: – Къоркъма, Зекъарья! Сенинъ ялварувынъ эшитильди. Апайынъ Элизабет санъа огъул догъаджакъ, ве сен онынъ адыны «Ягъя» къояджакъсынъ, – деди.


Мелек онъа: – Къоркъма, Мерьем! Сен Алланынъ хайырыны таптынъ!


Энди бунъа не айтайыкъ? Бизим тарафымызда Алла олса, бизге къаршы ким чыкъар экен?


Амма О, манъа: «Санъа берген эйилигим етер. Адамлар озь къуветсизлигинде Манъа ишанса, оларда Меним бутюн къудретим арекет этип башлай», – деди. Шунынъ ичюн, менде Месихнинъ къудрети яшасын деп, къуванчнен озь къуветсизликлеримнен макътанаджагъым.


О, Озь шуретининъ байлыгъына коре, Озь Рухунен сизинъ ичинъизде олгъан инсанда сизге къуветли олмагъа такъат берсин,


Сен душманларынъа къаршы дженк этмек ичюн чыкъып, онынъ атлары, дженк арабалары ве ордусы сенинъкиден чокъ олгъаныны корьсенъ, олардан къоркъма. Сени Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Алланъ олгъан РАББИ сеннендир.


Манъа кучь берген Иса Месихнинъ ярдымынен эр шейни япып олам.


Мен санъа эмир этем: къуветли ве джесаретли ол, къоркъма, отюнъ патламасын. Къайда бармасанъ, Алланъ олгъан РАББИ сенинъ эр баргъан еринъде янынъда оладжакъ.


РАББИ онъа: – Мен сеннен оладжагъым. Сен мидьянлыларны, санъки бир адамны киби, енъеджексинъ, – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ