17 РАББИнинъ огюнде эписи миллетлер – ич бир шей кибидир, ич бир шейден ашагъы, бошлукъ дайын сайыла.
Адам исе – бир къурт, адам огълу да – бир къуртчыкътыр!
Амма джанымны ёкъ этмеге истеген адамлар ернинъ теренлигине тюшип кетсинлер.
Джаным Санъа япышты, Сенинъ онъ къолунъ мени къатты тута.
Тек нефеси олгъан адамларгъа ишанмакътан вазгечинъиз! Онынъ омюри ярым капик этмез!
Ариэлге къаршы дженк эткенлер, онъа ве онынъ къалелерине къаршы чыкъкъанлар, оны сыкъкъан сайысыз халкълар гедже корьген тюш дайын оладжакълар.
Ер юзюнде эписи яшагъанлар бир шей дегиллер. О, эм коктеки ордунен, эм ер юзюнде яшагъанларнен Озю истегенини эте. Онынъ къудретли къолуны кимсе токътатып оламаз! Ондан: «Сен не япасынъ?» – деп кимсе сорап оламаз!
Мен макътанып, акъылсыз киби олдым. Амма мени бунъа озьлеринъиз меджбур эттинъиз. Мени макътамакъ сизге керек эди. Мен ич бир шей олмасам да, анавы «буюк эльчилер»ден бетер дегилим.