2 Хизкия диваргъа айланып, РАББИге:
Сенинъ къулунъ ве Исраиль халкъы шу ерге бакъып дувалар окъугъанда, оларнынъ ялварувларыны эшит! Коклерде, Сен яшагъан еринъде эшит ве эшиткенинънен афу эт!
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
Олар къартайгъанда да, чокъ мейва берерлер, тазе ве ешиль олурлар,
Шу куньлери Хизкия агъыр хасталанып, олюм тёшегинде яткъанда, онъа Амоцнынъ огълу Ешая пейгъамбер кельди ве бойле деди: – Эвинъдекилеринъе васиетинъни къалдыр. Сен оледжексинъ, тюзельмейджексинъ.
– Я РАББИ! Сенинъ огюнъде насыл садыкълыкънен ве бутюн юрегимнен Санъа берилип юргенимни эсле. Сенинъ огюнъде яхшылыкъ яптым, – дува этип, аджджы агълап башлады.
Сен исе дува окъугъанда, эвнинъ арттаки одасына кир ве къапуны къапатып, гизли олгъан Бабанъа дува окъу. О вакъыт эр гизли ишни корьген Бабанъ сени мукяфатлар.
