7 Мына Мен онъа бир рух ёлларым да, о, хаберни эшитип, озь топрагъына къайтаджакъ. Мен оны анда къылычнен ольдюреджегим».
Рабби ойле япты ки, арамлылар дженк арабаларынынъ, атларнынъ, къоджаман бир ордунынъ келеяткъаныны эшиттилер. Бири-бирлерине: «Исраиль падишасы бизге къаршы дженклешмеге хитлилернинъ ве мысырлыларнынъ падишаларыны парагъа туткъан, гъалиба!» – дедилер.
Бундан сонъ РАББИ бир мелекни йиберди. О, Ашшур падишасынынъ ордусында эр бир джесюр аскерни, башлыкъны ве реберни ёкъ этти. Ашшур падишасы масхара олып, озь мемлекетине къайтып кетти. О, озь алласынынъ ибадетханесине киргенде, онынъ балалары оны анда къылычнен ольдюрдилер.
Дешет сеслери къулагъындадыр, аманлыкъ вакътында айдутлар онъа атылыр.
Алла уфюрер ве оларны гъайып этер, гъазабы эсер, ве олар ёкъ олур.
Сен исе, я РАББИ, оларнынъ устюнден куледжексинъ, бутюн халкъларны масхара этеджексинъ.
Сенинъ Манъа къаршы ачувынъ, къопайлыгъынъ Манъа келип етти. Мен бурнунъа алкъа къоярым, агъзынъа агъызлыкъ такъарым. Кельген ёлунънен сени алып къайтарырым.
Падиша, Хуш падишасы олгъан Тирхакъа акъкъында: «Мына, о санъа къаршы дженклешмеге чыкъкъан», – деген сёзлерни эшиткен сонъ, Хизкиягъа эльчилер ёллап, бойле деди: