8 О куню РАББИ джезалай, о йылы Сион давасы ичюн халкъларнынъ акъларыны бере.
Айдынъыз, келейик, РАББИге юксек сеснен йырлайыкъ! Бизим Къуртарыджы Къаямызны алгъышлап къычырайыкъ!
Агъланъыз! РАББИнинъ куню якъындыр! Эр шейни йыкътыраджакъ Къудретлининъ кучю келе!
Мына, РАББИнинъ куню келе! Къоркъунчлы, гъазапкъа ве шиддетли ачувгъа толу куньдир! Ер юзю сахрагъа чевириледжек, анда яшагъан эписи гуналылар ёкъ этиледжек.
Бакъынъыз! Ер юзюнде яшагъанларны, акъсыз ишлери ичюн джезаламагъа Озь мескенинден РАББИ чыкъа. Топракъ тёкюльген къанны ачып, ольдюрильгенлерни энди сакъламайджакъ.
Къоркъакъларгъа: – Бир шейден къоркъмайып, къатты олунъыз, Бакъынъыз, Алланъыз келе! – айтынъыз. – О джезалайджакъ, эр кеснинъ къазангъанына коре береджек. О келеджек ве сизлерни къуртараджакъ.
Чыплакълыгъынъ ачыладжакъ, аврет еринъ де корюнеджек. Очюмни аладжагъым, кимсени аджымайджагъым.
Сени чекиштиргенлерге озь этлерини ашатаджагъым, тазе шараптан киби, озь къанларындан сархош оладжакълар. О заман эр бир джан биледжек ки, Мен – РАББИ, сенинъ Къуртарыджынъ, сени сатын алгъан Батыр, Якъупнынъ Алласыдырым.
РАББИнинъ разылыгъы йылыны ве Алламызнынъ джеза кунюни беян этмеге, эписи агълагъанларнынъ гонъюллерини алмагъа,
Джеза кунюни тайинледим, халкъымны сатын алып, къуртараджакъ йылы кельди.
Бу кунь – Раббининъ, Ордулар РАББИсининъ джезасы кунюдир. О, душманларыны джезалайджакъ, къылычы тойгъандже ашайджакъ, къанларыны тойып ичеджек! Бу, шималь топракъта, Фират дерьясы янында Раббиге, Ордулар РАББИсине, чалынгъан къурбандыр.
Оларнынъ джеза куньлери кельди, эсап куньлери башланды. Исраиль бильсин ки, гуналары чокълугъындан, душманлыгъы буюклигинден пейгъамберлерни – ахмакъ, рухландырылгъан адамларны – дели саялар.
Эй, Тир ве Сидон шеэрлери, бутюн Фелестин виляетлери, Манъа япаджагъынъыз недир? Сиз Мени джезаламагъа истейсинъизми? Акъкъымны береджек оласынъызмы? Манъа япаджакъ олгъанларынъызны Мен тез ве къолайлыкънен башларынъызгъа тюшюреджегим.
Энди РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз: – Тур, дагъларнынъ огюнде озь даванъ акъкъында айтып бер, байырлар сенинъ сёзлеринъни эшитсин!
– Аджеба Алла да Озю сайлагъан ве Онъа гедже-куньдюз ялварып отургъанларны къорчаламазмы? Оларны чокъ беклеттиреджекми?
Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.
Аякълары тайгъанда, Мен акътыман ве интикъам алырым. Беля-къаза куню якъындыр, азырландырылгъан шейлер оларгъа ашыкъып келелер».
Оларны чекиштирген атешнинъ тютюни эбедиен тютейджек. Айвангъа ве онынъ путуна ибадет эткен ве айван адынынъ тамгъасыны къабул эткен адамлар гедже-куньдюз раат олмайджакълар.
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.
О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.