5 Ювасы устюнде учкъан къуш киби, Ордуларнынъ РАББИси Ерусалимни къорчалайджакъ, къоруйджакъ, аджыйджакъ ве къуртараджакъ.
Ер юзю шекильсиз ве бош эди, теренликни къаранлыкъ къаплай эди, ве сувларнынъ устюнден Алланынъ Руху учып юре эди.
– Озюм ичюн, къулум Давут хатири ичюн Мен бу шеэрни къорчалайджагъым.
Бойле этип, РАББИ Хизкияны ве Ерусалимде яшагъанларны Ашшурнынъ падишасы Санхеривнинъ къолундан къуртарды. Башкъаларнынъ къолларындан да къуртарды ве эр тарафтан сакълады.
О, бизге гузель топракъны сайлады, севген къулу Якъупнынъ гузеллигини бизге берди. Сэла
Алла къуванчлы къычырувлар арасында юксельди; РАББИ боруларнынъ сеслери арасында котерильди.
Он телли алет ве арфа чалып, сантырны чалып йырламакъ яхшы!
оларгъа: «Бу – РАББИге Песах къурбаныдыр. РАББИ Мысырда мысырлыларгъа зарар кетирди, эвлеримизни исе къуртарды, исраиллилернинъ эвлери янларындан кечип кетти», – айтынъыз. Халкъ, седждеге къапанып, ибадет этти.
«Сиз мысырлыларгъа нелер япкъанымны, сизни къартал къанатларында киби ташып, Озюме кетиргенимни корьдинъиз.
Теректеки къуш ювасыны дайын, халкъларнынъ зенгинликлерини къолай таптым, ювадан йымырта алгъан киби, озюме бутюн топракъларны алдым. Къанат къыбырдаткъан, агъыз ачкъан, “ин” деген кимсе олмады».
О куню Ехуда топрагъында бу тюркюни йырлайджакълар: Бизим шеэримиз къавий! Рабби бизни, дивар ве къале киби, къорчалай.
– Мен, РАББИ, юзюм багъыны къорчалайым, оны кереккенде суварайым, анда кимсе кирмесин деп, гедже-куньдюз къаравуллайым.
Къоркъакъларгъа: – Бир шейден къоркъмайып, къатты олунъыз, Бакъынъыз, Алланъыз келе! – айтынъыз. – О джезалайджакъ, эр кеснинъ къазангъанына коре береджек. О келеджек ве сизлерни къуртараджакъ.
– Озюм ичюн, къулум Давут хатири ичюн Мен бу шеэрни къорчалайджагъым».
сени ве шу шеэрни Ашшур падишасы къолундан къуртараджагъым, бу шеэрни къорчалайджагъым».
О заман РАББИ оларнынъ устюнде корюнеджек, Онынъ окъу, йылдырым киби, ураджакъ. РАББИ-Тааля бору чаладжакъ ве дженюп буранларында адымлайджакъ.
Мен Эвимнинъ янында ерлешеджегим ве ордуларгъа къаршы, кельген-кеткенлерге къаршы къаравуллыкъ этеджегим. Хорлагъан адамгъа бир даа кечмеге ёл бермейджегим, Озь козюмнен бунъа мукъайт оладжагъым.
Озь ювасыны къыбырдаткъан, балаларынынъ устюнден къалтырап учкъан къартал киби, О, къанатларыны керип, оны алгъан, къанатлары устюнде ташыгъан эди.