2 Амма О да акъыллыдыр, беляны ёллайджакъ, сёзюнден къайтмайджакъ, яман адамларнынъ союна ве акъсызлыкъ япкъанларнынъ ярдымджыларына къаршы чыкъаджакъ.
Акъыл ве кучь Аллададыр, огют ве анълав Ондадыр.
Къудрет ве енъиш Ондадыр, эм ёлдан ургъан, эм ёлдан урулгъан адам Онынъ къолундадыр.
О, акъыллы адамларны оларнынъ айнеджилигинен тутып алыр, яланджыларнынъ планлары да бошуна олур.
Вай-вай-вай! Гуналы миллет, пек къабаатлы халкъ, ярамазларнынъ сою, бозукъ огъуллар РАББИден вазгечтилер, Исраильнинъ Азизини терк эттилер, Онъа аркъа чевирдилер.
Башкъаларны дефн этеджеклер, сен исе къабирде ятмайджакъсынъ, чюнки сен озь топрагъынъны боздынъ, халкъынъны ольдюрдинъ. Яманларнынъ эвлятлары омюрбилля анъылмайджакъ.
Кедарнынъ сагъ къалгъан аскерлери, джесюр окъчулары пек аз оладжакъ. РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле хабер этти.
Ордуларнынъ РАББИси къулакъларыма: – Омюрбилля бу къабаатынъыз багъышланмайджакъ, – бойле сёзлерни къойды. Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы бойле деди.
РАББИ Перацим дагъында олгъаны дайын тураджакъ, Гивон вадийинде олгъаны киби ачувланаджакъ, Озюнинъ меракълы, аджайип ишини япаджакъ, о вакъыттан эвель корюльмеген арекетини этеджек.
Буларнынъ эписи – Ордулар РАББИсининъ эмиридир. О, энъ аджайип акъыл огретиджидир, акъылы буюктир!
Амма фыравуннынъ кучю сизлерге тек айып кетиреджек, Мысырнынъ сакъланув ери де масхаралыгъынъыз оладжакъ.
Мысырлылар ич бир ярдым этмез, шунынъ ичюн Мен оларгъа: «Чокъ лаф эте, бир шей этмей», – айттым.
Мысырлылар – Алла дегиль, адамдыр, атлары да – рух дегиль, эт ве кемиктир. РАББИ къолуны узатыр, ве ярдым эткенлер абыныр, къорчалангъанлар да йыкъылыр, эписи гъайып олур.
Акъылсыз акъылсызлыкъ айта, акъылы-фикри яманлыкъкъа ынтыла, имансыз ишлер япа, РАББИни яманлай, ач адамгъа ашамагъа ёл бермей, сувсагъанны сувгъа тоюрмай.
Мен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам, аманлыкъ яратам ве беля ёллайым. Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!
Шунынъ ичюн Рабби оларнынъ йигитлерине къуванмайджакъ, оксюзлеринен тул апайларыны аджымайджакъ, олар эписи имансыз ве яман, агъызларынен гуна япалар. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.
Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.
Халкъларнынъ Падишасы! Сенден ким къоркъмаз? Сенден къоркъмагъа – догъру арекеттир! Халкъларнынъ эписи акъыллы адамлары арасында, эписи падишалыкъларында Санъа ошагъан ёкъ!
Йирмея башкъа бир кягъыт алып, Нериянынъ огълу Барукъ языджыгъа берди. Ехуда падишасы Ехоякимнинъ атеште якъкъан кягъыттаки бутюн сёзлерни Барукъ Йирмеянынъ агъзындан кягъыткъа алып язды. Бу сёзлерге ошагъан даа чокъ хаберлер къошулды.
О заман Мысырнынъ бутюн халкъы Мен – РАББИ олгъанымны билир. Шуны япаджагъым, чюнки сен Исраиль халкъына къамыштан ясалгъан таякъ киби таянч эдинъ.
Шеэрде телюке сигналыны бору чалгъанда, халкъ къоркъмазмы? РАББИнинъ разылыгъы олмайып, бир шеэрнинъ башына беля тюшерми?
– Шунынъ ичюн энди Мени бекленъиз! – дей РАББИ. – Шу куню Мен шаат оларакъ тураджагъым. Меним къарарыма коре, халкълар топланаджакъ, падишалыкълар чагъыртыладжакъ, ве бутюн Меним гъазабым, къызгъын ачувым оларнынъ башына тюшеджек. Меним гъазабым ичюн чыкъкъан атеш бутюн ер юзюни ашайджакъ.
Лякин Мен къулларыма пейгъамберлерге айткъан сёзлерим ве буюргъан низамнамелерим деделеринъизнинъ яшайышларында беджерильди. О вакъыт олар Манъа тёвбенен къайтып: «Ордуларнынъ РАББИси бизни яшайыш ёлларымыз ичюн ве япкъан ишлеримиз ичюн джезалады», – дедилер.
Ёлгъа чыкъып, Сандыкъны котергенлерде, Муса бойле дей эди: «Я РАББИ, тур! Душманларынъ дагъылсын, Сени кореджек козю олмагъанлар огюнъден къачсын!»
Алла адам дегиль, О, ялан сёйлемез. Алла инсан огълу дегиль. О, тюшюнджесини денъиштирмез. Айтып да, япмазмы? Сёз берип де, ерине кетирмезми?
Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.
Алланъыз олгъан РАББИ сизге берген эписи яхшы сёзлерини насыл ерине кетирген олса, ойле де Алланъыз олгъан РАББИ сизге берген бу яхшы топракътан сизни къырып ташламагъандже, эр бир яман сёзюни ерине кетиреджек.
Бир Аллагъа, бизни Раббимиз Иса Месихнинъ ярдымынен Къуртаргъангъа асырларнынъ башындан, шимди ве эбедиен шурет ве улулыкъ, къудрет ве акимиет олсун! Амин.
Кибирли лафларны этменъиз, агъзынъыздан къопал сёзлер чыкъмасын. Алла – эр шейни бильген РАББИ, эр бир япкъан шейнинъ къыйметини кесе!