Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 31:1 - Мукъаддес Китап

1 Вай-вай-вай! Мысырдан ярдым сорап кеткенлернинъ башына беля! Атларгъа таяналар, дженк арабаларынынъ чокълугъына ве аскерлерининъ буюк кучюне ишаналар, Исраильнинъ Азизине исе къулакъ асмайлар, РАББИни къыдырмайлар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 31:1
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Олар озь айванларыны айдап кельдилер, ве Юсуф ашны атларгъа, къой-эчкилерге, туварларгъа ве эшеклерге алмаштыра эди. О йылы оларнынъ бутюн айванларыны алып, оларны ашнен теминледи.


Шу вакъытта гизли шейлерни бильген Хананий Ехуда падишасы Асагъа кельди ве бойле деди: – Сен Арамнынъ падишасындан ярдым сорадынъ, Алланъ РАББИден исе ярдым сорамадынъ. Шунынъ ичюн Арам падишасынынъ ордусы сенден къуртарылды.


РАББИнинъ козьлери ер юзюндеки эр шейге бакъа, О, Озюне юрекнен ишангъан адамларгъа къол тута. Сен бу иште акъылсыз шей яптынъ. Шунынъ ичюн сенинъ падишалыгъынъда энди дженклер оладжакъ.


Кучю чокъ олгъаны ичюн, умютинъни онъа багъларсынъмы? Озь ишинъни онъа ишанырсынъмы?


Сен онъа эбедий бахшышларны бердинъ, Сенинъ юзюнъ онъа къуванч кетирди.


Исраильнинъ Ярыгъы – атеш, онынъ Азизи – алев оладжакъ. Бир кунь ичинде Ашшурнынъ тикенли чалыларыны ве кийик отларыны якъып битиреджек,


Халкънынъ топрагъы алтын ве кумюшке толу олды, байлыгъынынъ сонъу ёкъ. Топрагъы атларгъа да толу олды, арабалары сайысыздыр.


О заман Хушкъа ишангъан, Мысырнен макътангъан халкъ дешет тюбюне къалып утанаджакъ.


Эки дивар арасында, эски хавузнынъ сувларыны топламакъ ичюн, янъы хавуз япасыз. Амма буны эвель-эзельден тайинлеп япкъан Аллагъа къулакъ асмайсынъыз, Онъа бакъмайсынъыз.


– Ёкъ, ат устюнде къачаджакъмыз, – дединъиз. Онынъ ичюн къачаджакъсынъыз. – Тез атлар устюне минип къачаджакъмыз, – дединъиз. Онынъ ичюн сизлерни къувалагъанлар да тез оладжакъ.


Сен Мысыргъа, бу сынгъан таякъкъа ишанасынъ, гъалиба? Мысыргъа ким таянса, о къолуны санчып яралай. Мысыр падишасы олгъан фыравун онъа ишангъанларнынъ эписине ойле япа.


Сен эфендимнинъ энъ кичик башлыгъындан юзь чевирме, Мысыргъа ве онынъ дженк арабалары ве атлыларына ишанма.


Мен – РАББИ, Азизинъиз, Исраильнинъ Яратыджысы, Падишанъыздырым.


Оларнынъ байрамларында сантыр, арфа, даре ве дюдюк чалыныр, шарап ичилир. Лякин РАББИнинъ ишлерине олар бакъмайлар, Онынъ япкъанларыны корьмейлер.


Сен Молек путкъа барып, онъа бахшыш оларакъ зейтюн ягъыны кетире эдинъ, къокъулы мислеринъни онъа аджымаздан масраф эте эдинъ, эльчилеринъни узакъ ерлерге ёлладынъ, оларны тап олюлернинъ дюньясына йибердинъ.


Кимсе Адынъны чагъырмай, Сени гъайретнен къыдыргъан да ёкъ. Сен бизден юзюнъни сакъладынъ, бизге къабаатларымызда ирип кетмеге ёл бердинъ.


Арамлылар куньдогъуш тарафындан, фелестинлилер куньбатыш тарафындан келип, Исраильни тишлеринен кемирип, ашайджакълар. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.


Амма халкъ оны Ургъангъа ялвармады, Ордулар РАББИсини къыдырмады.


РАББИ бойле дей: – Адамгъа ишангъан, кишилернинъ кучюне инангъан, юреги РАББИден узакълашкъан адам лянетлидир.


– Халкъым эки яманлыкъ япты: Мени, джанлы сувлар чокърагъыны быракъты, озьлерине сув тутмагъан, чатлакъ хавузлар къаздылар.


– РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Сизни Меним истегимни сорамагъа ёллагъан Ехуданынъ падишасына айтынъыз: «Мына, фыравуннынъ ордусы сизге ярдым этмек ичюн ёлгъа чыкъты, лякин аскерлер кене озь топрагъына, Мысыргъа къайтаджакъ.


«Ёкъ, биз Мысыр топрагъына бараджакъмыз. Анда не дженк кореджекмиз, не де боразан сесини эшитеджекмиз. Ачлыкъ корьмейип, анда яшайджакъмыз», – айтсанъыз,


Лякин Ерусалим падишасы Вавилон падишасына къаршы исьян котерди, мысырлылар онъа атларны ве чокъ аскерлерни берсин деп, Мысыргъа хаберджилерини йиберди. Амма о енъиш къазанырмы? Бу ишни япкъан сагъ къалырмы? Шартнамени бозса, сагъ къаладжакъмы я?


Мысыр бир даа Исраиль халкъынынъ ишанчы олмайджакъ. Тек олардан ярдым сорап, насыл алдангъанларыны акъылда тутаджакълар. О заман Мен – РАББИ-ТААЛЯ олгъанымны билирлер.


Муса Къанун Китабында язылгъаны киби, бу беля башымызгъа тюшти, лякин бизлер Санъа, РАББИ-Таалямызгъа, ялвармадыкъ, къабаатларымыздан къайтмадыкъ ве Сенинъ акъикъатынъа къулакъ асмадыкъ.


Олар Мысыр мемлекетине къайтмайджакъ, лякин, Менден юзь чевиргенлери ичюн, оларнынъ падишасы Ашшур оладжакъ.


Къызгъын ачувыма коре япмайджагъым, бир даа Эфраимни къырып ташламайджагъым. Мен – Аллам, Мен инсан дегилим. Сизинъ аранъызда Мен – Мукъаддес Аллам. Ачувланып, Мен шеэрге кирмейджегим.


РАББИге къайтынъыз, Оны чагъырынъыз, Онъа айтынъыз: «Бутюн къабаатларымызны багъышла, эйиликнен бизни къабул эт, ве биз тиллеримизнен Санъа шукюр этеджекмиз».


Оларнынъ эписи – фурун киби къызгъын, ёлбашчыларны ютып битирелер. Оларнынъ эписи падишалары йыкъылды, лякин кимсе Мени ярдымгъа чагъырмай.


– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.


Алла Темандан келеята, Мукъаддес Алла Паран дагъларындан келе. Сэла Онынъ улулыгъы коклерни къаплай, Онынъ шан-шурети дюньяны толдура. Сэла


Олар батырлар киби олур, сокъакълардаки чамур киби, дженкте душманларыны басаджакъ. РАББИ оларнен олгъаны ичюн, дженклешеджеклер ве атлыларны масхара этеджеклер.


Падиша озюне чокъча атларны алмасын, ве, чокъча атларны алмакъ ичюн, халкъны Мысыргъа къайтармасын. РАББИ: «Сизге анда кене къайтмагъа олмаз», – деди.


Сен душманларынъа къаршы дженк этмек ичюн чыкъып, онынъ атлары, дженк арабалары ве ордусы сенинъкиден чокъ олгъаныны корьсенъ, олардан къоркъма. Сени Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Алланъ олгъан РАББИ сеннендир.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ