8 Софралары джиренч къускъакъкъа ве бокъкъа толу, темиз ер къалмады.
Къускъагъына къайткъан копек киби, ахмакълыгъында инатлангъан акъылсыз адам да ойледир.
Лякин орталыкъта шенълик ве къуванч, туварларны, къой-эчкилерни соясыз, эт ашайсыз, шарап ичесиз; «Айдынъыз, ашап-ичейик! Ярын оледжекмиз де!» – дейсиз.
Моавны сархошлатынъыз, РАББИге къаршы котерильди де! Къускъагъы ичинде ятсын, масхара олсун.