Бунынъ ичюн, къолларнынъ ярдымы олмайып, дагъдан бир таш къопып, демир, бакъыр, чамур, кумюш ве алтынны парчалагъаныны сен корьдинъ. Буюк Алла падишагъа келеджекте не оладжагъыны бильдирди. Тюш де догъру, тарифи де керчектир.
Мен Ехошуанынъ огюне таш къойдым! Бу ташнынъ устюнде еди козь бар. Онынъ устюне бир язы ояджагъым, – дей Ордуларнынъ РАББИси, – ве бир куньде бу топракънынъ гунасыны алып ташлайджагъым.
Лякин Алла къойгъан темель къавийдир, онда бойле сёзлер печат киби къоюлгъан: «Рабби ким Онынъки олгъаныны биле» ве «Раббининъ Адыны тилине алгъан эр бир адам яманлыкътан узакълашсын!»