11 Рабби бу халкъкъа ябанджы тильде, анълашылмагъан сёзлернен айтаджакъ.
Къопай халкъны бир даа корьмейджексинъиз, анълашылмагъан, богъукъ тильде лаф эткен, абдал лакъырдысы олгъан халкъкъа энди бакъмайджакъсынъыз.
Бакъынъыз, Исраиль халкъы! Узакътан сизге къаршы бир халкъны, кучьлю, къадимий бир халкъны кетиреджегим, – дей РАББИ. – Сиз оларнынъ тилини бильмезсиз, не дегенлерини анъламазсыз.
Лафы анълашылмаз адамларгъа, тили къыйын олгъан халкъкъа Мен сени йибермейим. Мен сени Исраиль халкъына йиберем.
Къанунда Раббининъ бойле айткъанлары язылгъан: Мен шу халкънен башкъа тиллерде, башкъа агъызларнен лаф этеджегим. Амма о вакъытта да олар Мени динълемезлер.
РАББИ санъа ернинъ о бир четинден узакъта яшагъан миллетни ёллайджакъ. Сен тилини анъламагъан миллет, къартал киби, учып келеджек.