Мен ер юзюни сувгъа гъаркъ этерим ве онынъ устюндеки эр бир ичинде аз-бучукъ руху олгъан джанларны ёкъ этерим. Ер юзюнде яшагъан эр бир тири джан гъайып оладжакътыр.
Къартлыгъынъызгъа къадар Мен денъишмем! Башынъыз чаларгъандже сизлерни къолумда ташыйджагъым. Сизни Мен яраттым, Мен де ташыйджагъым, Мен де къорчалайджагъым.
Оны бакъымсыз къалдырып, кетеджегим; не пыталаджакъ, не чапаланаджакъ. Тикенлер ве кийик отлар оны басып аладжакъ; ягъмур булутларына онъа сув бермемеге буюраджагъым.
О заман РАББИ эр заман ёлбашчынъыз оладжакъ, къургъакъ заманында сизлерни тойдураджакъ, беденлеринъизни къавийлештиреджек; сувгъа тойгъан бир багъча, суву битмеген чокъракъ киби оладжакъсынъыз.
Мен сизлерге Озь Рухумны къояджагъым, сонъ сизлер яшайджакъсынъыз. Мен сизни озь топрагъынъызда ерлештиреджегим. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз. Мен буны айттым ве буны япаджагъым, – дей РАББИ-Тааля.