– Вавилон падишасы Невукъаднеццар мени ашай, кемире эди. Аждерха киби, мени ашады, бош савуткъа чевирди; къарныны татлы ашларымнен толдурды, сонъ мени къусты.
Оларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Фыравун, Мысыр падишасы! Мен санъа къаршым! Сен озенлернинъ ичинде яткъан буюк джанаварсынъ. Сен: «Нил дерьясы менимки, мен оны озюме яптым», – дейсинъ.
Олар аждерхагъа ибадет эте башладылар, чюнки о озь укюмини айвангъа берди. Адамлар: – Бу айвангъа ошагъан даа ким бар экен? Онен ким дженклешип олур экен? – деп, айвангъа да ибадет эте башладылар.