О куню бойле дейджеклер: – Мына, бу – бизим Алламыз! Онъа ишандыкъ, ве О бизни къуртарды! Бу – РАББИдир! Биз Онъа ишандыкъ! О бизни къуртарды! Къуванып, шенъленейик!
Куньлернинъ биринде, олар берабер аш ашагъанда, Иса бойле эмир этти: – Ерусалимден кетменъиз, Баба сёз берген шейни бекленъиз. Мен оны сизге эвель айттым.