5 Юкъарыда яшагъанларны, юксекликте тургъан шеэрни авдарды, ерге урды, тозгъа ташлады.
Эй, Ордуларнынъ Алласы, бизни Озюнъе къайтар, Сенинъ юзюнъ парылдасын, сонъ бизлер къуртулырмыз!
Мен дюньяны – яманлыкъ ичюн, яман адамларны – акъсыз япкъанлары ичюн джезалайджагъым, къопайларнынъ гъурурыны ёкъ этеджегим, макътангъан залымларны ашалайджагъым.
Сен: «Кокке чыкъарым, Алланынъ йылдызларындан юкъары тахтымны къоярым, Цафон дагъында, аллалар топлангъан дагъында отураджагъым.
Бутюн къопай, гъурур ве юксельтильген адамларгъа къаршы Ордулар РАББИсининъ куню келеджек, ве олар эписи ашаланаджакълар!
Бошап къалгъан шеэр йыкъылды, кимсе кирмесин деп, эписи эвлери къапалы.
Сен шеэрлерни таш обасына чевирдинъ, къавийлештирильген къалелерни йыкътынъ. Ябанджыларнынъ сарайлары шеэрден ёкъ олды; бир даа омюрбилля гъайрыдан къурулмайджакъ.
Бурчакъ орманларны ураджакъ, шеэр ернен ексан оладжакъ.
– Эй, Вавилон къызы, тюш ашагъы, ерге отур! Эй, къасдийлилернинъ къызы, тахт ёкъ, топракъкъа отур! Эндиден сонъ санъа: «Назик, салтанатлы», – демейджеклер.
Вавилон таш обасы, шакъалларнынъ ювасы оладжакъ, бакъымсыз ве адамсыз къаладжакъ, къоркъунчлы шейге чевириледжек.
Сонъ айт: «Вавилон да бойле батып кетеджек, ве Мен онынъ башына тюшюрген белядан ич бир вакъыт котерип олмайджакъ, асыл такъаттан кесиледжек». Йирмеянынъ сёзлери мында бите.
Рабби Якъупнынъ яшагъан ерини гъайып этти, аджымады; гъазапнен Ехуда къызынынъ къавий къалелерини йыкъты; падишалыкъларнен башлыкъларыны да ерге урды, арам этти.
Атларынынъ туякълары эписи сокъакъларынъны таптайджакъ. О, сенинъ халкъынъны къылычынен ольдюреджек, кучьлю колонналарынъны ерге йыкътыраджакъ.
Гузеллигинъ ичюн юрегинъ къопай олды, шан-шуретинъ ичюн акъылынъ гъайып олды. Мен сени ерге аттым, падишаларнынъ козю огюнде масхара эттим.
О, кучьлю бир сеснен багъырып: – Ёкъ этильди! Буюк Вавилон ёкъ этильди! О, шейтанларнынъ эви, эр тюрлю арам рухнынъ сакълангъан ери, эр бир арам къушнынъ ювасы, эр тюрлю арам ве игренч айванларнынъ къобасы олды.