Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 26:20 - Мукъаддес Китап

20 Кет, халкъым, ички одаларынъа кир, артынъдан къапуларынъны къапат! Раббининъ гъазабы кечкендже, аз вакъыткъа сакъланып отурынъыз.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 26:20
34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ Нухкъа: – Бутюн къорантанъны алып, сандыкъкъа кир. Озь несилинъде тек сен инсафлы олгъанынъны корьдим.


эр бир союндан эркек-ыргъачы, Алла Нухкъа эмир эткени дайын, онынъ сандыгъына кирдилер. Сонъ РАББИ Нухнынъ артындан къапуны япты.


Ах, мени олюлер дюньясында гизлегейдинъ, гъазабынъ кечкендже, мени сакълагъайдынъ, белли вакъыттан сонъ исе мени акъылгъа кетиргейдинъ!


Эй, Алла, Санъа янъы бир йыр айтарым, он телли арфада Санъа чаларым.


О, гъазаплангъаны ичюн, ер юзю тепренип титреди, дагъларнынъ темеллери сарсылып, еринден къыбырдады.


Олар РАББИнинъ эткенлерине, Онынъ къолларынынъ ишлерине эмиет бермегенлери ичюн, О, оларны ерге йыкъар, кене аякъ устюне турсатмаз.


Мен ичюн япылгъан гизли тузакътан чыкъар мени, чюнки сакълангъан ерим – Сенсинъ.


О, денъиз сувларыны обалап къойгъан, тюбю олмагъан чукъурларны Озь анбарына ерлештирген.


Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Давутнынъ миктамы.


Эй, башлыкълар, сиз догърусыны айтасынъызмы? Эй, инсан огъуллары, сиз догъру суд этесинъизми?


Зебур. Раатлыкъ куню ичюн йыр.


Он телли алет ве арфа чалып, сантырны чалып йырламакъ яхшы!


Тенбель йыкъыджы адамгъа къардаштыр.


Зекялы адам келеяткъан беляны коре ве сакълана, саде исе, огге атылып, зарарлана.


Якъынларда гъазабым ятышаджакъ, ачувнен Ашшурны ёкъ этеджегим.


Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!


Бутюн ер юзюни урып йыкъмакъ ичюн, РАББИ ве гъазабыны ерине кетирген аскерлери узакъ мемлекеттен, коклернинъ уджундан келелер.


РАББИ эписи миллетлерге ачувланды, оларнынъ бутюн ордуларына гъазапланды. Оларны ёкъ этеджек, чокъларыны ольдюреджек.


Сёзлеримни агъзынъа къойдым, сени къолумнен къорчаладым, коклерни ерлештирдим, ер юзюни пекиттим, Сионгъа: «Сен – Меним халкъымсынъ!» – дедим.


Эй, халкъым, Мени динъленъиз! Эй, джемаатым, Манъа къулакъ асынъыз! Менден Къанун чыкъаджакъ, халкъларгъа ярыкъ Меним адалетли судум оладжакъ.


Буны корип, къуванаджакъсынъыз, беденлеринъиз, тазе от киби, кучьке толаджакъ. РАББИнинъ къолу къулларына белли оладжакъ, душманларына исе О, ачувланаджакъ.


Руханийлерни ягъгъа тойдурарым, халкъым да бол-берекетиме тояджакъ, – дей РАББИ.


О заман исе оларгъа буны буюрдым: «Сесимни динъленъиз, ве Мен сизинъ Алланъыз олурым, сиз де Меним халкъым олурсынъыз. Сизде яхшылыкъ олсун деп, эр буюргъан ёлумдан юрюнъиз».


Шунынъ ичюн оларгъа шойле айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен оларны узакъ халкъларгъа сюргюн эттим, чешит мемлекетлерге дагъыттым, лякин олар кеткен топракъларда Мен оларгъа кучюк Азиз Ер олдым».


Падиша истегенине коре арекет этеджек. О, пек юкселеджек, озюни эписи аллалардан даа буюк саяджакъ, аллаларнынъ Алласы акъкъында куфюр сёзлер айтаджакъ ве, Алла бутюнлей ачувланмагъандже, истеген ишлерини беджереджек. Къарар этильген шей оладжакъ.


Эй, ер юзюнде яшагъан эписи алчакъгонъюллилер, РАББИнинъ къарарларыны беджерген адамлар! РАББИни къыдырынъыз! Акъикъатны къыдырынъыз, РАББИнинъ огюнде боюн эгинъиз! Бельки РАББИнинъ гъазабы кунюнде О, сизни сакълар.


‌Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.


Сен исе дува окъугъанда, эвнинъ арттаки одасына кир ве къапуны къапатып, гизли олгъан Бабанъа дува окъу. О вакъыт эр гизли ишни корьген Бабанъ сени мукяфатлар.


Кечиджи ве уфакъ азапларымыз бизге бутюн боллукънен эбедий ве буюк шурет кетиреджек.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ