10 Яман адам багъышланса да, догърулыкъкъа огренмез. Догърулыкъ топрагъында да яманлыкъ япар, РАББИнинъ буюклигини танымаз.
Лякин олар Исраильни гуналаргъа батыргъан Еровоамнынъ гуналарындан вазгечмедилер, гуналар япып яшадылар. Ашера путуна табынма диреги Самарие шеэринде еринде къалды.
Кимде акъылы олса, буларны акъылында тутаджакъ, РАББИнинъ буюк севгисини анълайджакъ.
Сен падишаларгъа къуртулыш бересинъ, къулунъ Давутны олюм къылычындан къуртарасынъ.
Фыравун, енгиллик олгъаныны корип, юрегини таш киби къаттырды ве, РАББИ айткъаны дайын, Мусанен Харунны динълемеди.
Лякин мен билем ки, сен ве сенинъ хызметчилеринъ аля даа РАББИ-Таалядан къоркъмайсынъыз.
Ягъмур, кок гурюльтиси ве бурчакънынъ токътагъанларыны корип, фыравун хызметчилеринен эп инатланып, бир даа гуна къазанды.
Саделернинъ инатлыгъы озьлерини гъайып этеджек, акъылсызларнынъ гъамсызлыгъы озьлерининъ башына етеджек.
Даа ер юзюнде мен адалет ерине акъсызлыкъ ве инсафлыкъ ерине акъсызлыкъ корьдим.
Яман ишлер тез суд этильмез. Бунынъ ичюн инсан огъуллары яманлыкъ япмагъа къоркъмаз.
Адалетке толу ишанчлы баш шеэр насыл олды да, ороспу шеэрине чевирильди? Эвель ичинде акъикъат яшай эди, шимди исе – ольдюргенлер.
РАББИнинъ гъазабындан ве шуретли буюклигинден къоркъып, къаяларгъа кет, ер тюбюнде сакълан.
Ер юзюнде яшагъан адамлар оны арамлады, Къанунны таптадылар, низамнамени денъиштирдилер, эбедий Васиетни боздылар.
О куню буюк бору чаладжакъ ве Ашшур топрагъында гъайып олгъанлар ве Мысыр топрагъына сюргюн этильгенлер къайтаджакъ, Ерусалимдеки азиз дагъ устюнде РАББИге ибадет этеджеклер.
Акъылсыз акъылсызлыкъ айта, акъылы-фикри яманлыкъкъа ынтыла, имансыз ишлер япа, РАББИни яманлай, ач адамгъа ашамагъа ёл бермей, сувсагъанны сувгъа тоюрмай.
Алчакъ адамнынъ да арекетлери яман, къара ишлерни япмагъа ниетлене; фукъаре акълы олса да, оны яланларнен ёкъ эте.
Оларнынъ байрамларында сантыр, арфа, даре ве дюдюк чалыныр, шарап ичилир. Лякин РАББИнинъ ишлерине олар бакъмайлар, Онынъ япкъанларыны корьмейлер.
Мейваларыны ве бол берекетини ашанъыз деп, Мен сизни багъчалар топрагъына кирсеттим. Сизлер исе топрагъыма кирип, оны арамладынъыз, Меним мулькюмни джиренч бир шейге чевирдинъиз.
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Халкъымны эсирликтен къайтаргъанымда, Ехуда топрагъында ве шеэрлеринде кене бойле дейджеклер: «РАББИ сени багъышласын, эй, догърулыкъ булунгъан ер, эй, азиз дагъ!»
Халкъым Менден даима узакълашмакъта. Оларны акъылларынен коклерге айланмагъа чагъыралар, амма кимсе бунъа ынтылмай.
Мен оларгъа чобанлыкъ эттим, ве олар тойгъандже ашадылар. Тойгъан сонъ исе юреклери къопайды, ве олар Мени унутты.
Олар РАББИнинъ топрагъында яшамаз, лякин Эфраим Мысыргъа къайтар, Ашшурда да арам шейлерни ашар.
Турынъ да, кетинъиз мындан, – бу мемлекет раатлыкъ ери дегиль. Пислиги ичюн онъа фена оладжакъ, о, дешетли ёкъ этиледжек.
Сонъ Шейтан Исаны Ерусалимге, мукъаддес шеэрге кетирди, Алланынъ Сарайы тёпесине къойып,
Ешурун семиз олгъан ве тепе башлагъан. Семиз олгъансынъ, шишманлангъансынъ, толушкъансынъ! Сонъ оны яраткъан Алланы къалдыргъан, озь къуртулыш Къаясындан игренген.
Онъа тёвбе этмек ичюн вакъыт бердим, амма о, ороспулыгъындан тёвбе этмеге истемеди.
Смаил: – Сен озь-озюнъни пек алчакъ сая эдинъ, лякин Исраиль къабилелерининъ башлыгъы олдынъ, ве РАББИ сени ягънен сюртип, Исраильнинъ падишасы этти.