3 Ер юзю бутюнлей харап оладжакъ, бутюнлей чайпаланаджакъ. Буны РАББИ дей.
Йирмеядан айтылгъан РАББИнинъ сёзлери ерине келеджек эди, ве топракъ раатлыкъ куньлери раатланаджакъ эди. Етмиш йыл битмегендже, бошлукъ куньлери девамында топракъ раатлыкъ куньлери раатлана эди.
Кедарнынъ сагъ къалгъан аскерлери, джесюр окъчулары пек аз оладжакъ. РАББИ, Исраильнинъ Алласы, бойле хабер этти.
Амма сонъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси, – къатты ерде пекинген мых, еринден къыбырдап, чыкъаджакъ ве тюшеджек, онъа асылгъан юк де гъайып оладжакъ. РАББИ бойле дей.
Иште, РАББИ ер юзюни хараплайджакъ ве бош этеджек, ер юзюнинъ корюнишини денъиштиреджек, устюнде яшагъанларны дагъытаджакъ.
Эм халкъкъа, эм руханийлерге, эм къулгъа, эм эфендисине, эм хызметчи къызына, эм онынъ саибесине, эм сатын алгъангъа, эм саткъангъа, эм борджкъа алгъангъа, эм борджкъа бергенге, параны фаизге эм алгъангъа, эм бергенге бир беля келеджек.
Ер юзю къуруп сола, дюнья харап ола, ер юзюндеки кучьлю адамлар такъаттан кесиле.
Амма бу халкъны харап эттилер, эр бир шейини тартып алдылар. Эписини къапкъан чукъурларына туттылар, зинданларгъа къапаттылар, мулькюни чайпап алдылар, ич кимсе оларны къуртармады. Чайпалгъанлар, кимсе де: «Кери къайтар!» – демей.
Оны бакъымсыз къалдырып, кетеджегим; не пыталаджакъ, не чапаланаджакъ. Тикенлер ве кийик отлар оны басып аладжакъ; ягъмур булутларына онъа сув бермемеге буюраджагъым.
– Я Рабби, бу не къадар вакъыт сюреджек? – деп сорадым. РАББИ бойле джевап берди: – Шеэрлер бошап, бакъымсыз къаладжакъ; эвлер адамсыз къаладжакъ; бутюн топракъ бом-бош оладжакъ.
Динъленъиз, къулакъ асынъыз, кибирленменъиз. РАББИ бойле дей:
Шунынъ ичюн, Исраиль дагълары, РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзюни динъленъиз! РАББИ-ТААЛЯ дагъларгъа ве байырларгъа, дере ве вадийлерге, бакъымсыз къалгъан йыкътырылгъан ерлерге, къомшу халкълар мыскъыллагъан ве ягъмалангъан бош шеэрлерге дей.
Шу куню адамлар сизни мыскъыллайджакъ, устюнъизден шойле агълав йырынен куледжеклер: «Бизни парчаладылар, халкъымызнынъ топрагъы башкъаларгъа берильди. О, энди кери къайтарыладжакъмы? Бизим тарлаларымыз саткъынларгъа пай этильди!»
Лякин эр кес озь юзюм пытагъы тюбюнде, озь инджир тереги тюбюнде отураджакъ, ве оларны къоркъутаджакъ киши олмайджакъ. Ордуларнынъ РАББИси шойле айтты.
«Кукюрт ве туз… Бутюн топракъ яна… Устюне бир шей сачылмай, топракъ бир шей осьтюрмей… Онда бир шей осьмей, бир от да осьмей. Содом, Гомора, Адма ве Цевоим шеэрлерине ошай. РАББИ оларны гъазабында ве афакъанында йыкъып ёкъ эткендир».
Бугунь белли олгъаны киби, РАББИ гъазапланып, афакъанланып ве пек океленип, бу халкъны шу топракътан чыкъаргъан, башкъа топракъкъа алып къувгъан».