21 О куню РАББИ юкъарыда кок ордусыны джезалайджакъ, ер юзюнде ер падишаларыны джезалайджакъ.
Мен РАББИнинъ ишлерини хатырлайджагъым, Сенинъ къадимий аджайип ишлеринъни эсиме кетиреджегим.
Рабби Сион дагъында ве Ерусалимде озь ишини битирген сонъ, Ашшурнынъ падишасыны къопай юреги ве юкъарыдан бакъкъан козьлери ичюн джезалайджакъ.
Мен дюньяны – яманлыкъ ичюн, яман адамларны – акъсыз япкъанлары ичюн джезалайджагъым, къопайларнынъ гъурурыны ёкъ этеджегим, макътангъан залымларны ашалайджагъым.
Бутюн къопай, гъурур ве юксельтильген адамларгъа къаршы Ордулар РАББИсининъ куню келеджек, ве олар эписи ашаланаджакълар!
Ер юзю къуруп сола, дюнья харап ола, ер юзюндеки кучьлю адамлар такъаттан кесиле.
Къапуларынъ даима ачыкъ оладжакъ, гедже-куньдюз къапалмайджакъ. Халкъларнынъ байлыгъыны, эм де падишаларыны санъа кетиреджеклер.
– Инсан огълу! Гоггъа къаршы пейгъамберлик эт де, бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эй, Рошнынъ, Мешекнинъ ве Тувалнынъ ёлбашчысы Гог! Мен санъа къаршым.
Ачыкъ чёльде йыкъыладжакъсынъ. Мен бойле дедим, – дей РАББИ-ТААЛЯ. –
Амма Мысыр мемлекети къуру сахра оладжакъ, Эдом топрагъы бош чёльге чевириледжек, чюнки олар Ехуда огъулларыны чекиштирди, топракъларында къабаатсыз адамларнынъ къаныны тёктилер.
РАББИнинъ къурбан кунюнде Мен башлыкъларны ве падишаларнынъ огъулларыны, ябанджыларнынъ урбасына кийинген эписини джезалайджагъым.
Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.
Вавилоннен ороспулыкъ япкъан, байлыкъта яшагъан ер юзюнинъ падишалары, оны якъкъан атешнинъ тютюнини корип, аджджы агълайджакълар.