Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 24:16 - Мукъаддес Китап

16 Дюньянынъ четинден тюркюни эшитемиз: «Догъру Олгъангъа шан-шурет!» Амма мен: «Ах, башыма беля, башыма беля! Вай-вай-вай! Имансызлар имансыз ишлер япалар! Имансызлыкъ эткенлер имансыз ишлер этелер!» – дедим.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 24:16
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИге шукюр этсинлер буюк севгиси ичюн, инсан огъулларына косьтерген аджайип ишлери ичюн!


Менден истеп сорасанъ, Мен Сени халкъларнынъ саиби япаджагъым, бутюн ер юзюни санъа береджегим, ве о, Сенинъ барлыгъынъ олур.


Къудрет – оларнынъ тарафындадыр. Мен исе Сенинъ джевабынъны беклерим; Аллам – меним сакълангъан ерим!


Эй, халкълар, Алламызгъа шукюр этинъиз, Оны макътагъан сеслерни эшиттиринъиз!


Алла бир озьлери къалгъанларгъа къоранта бере, зынджырларда олгъанларны азатлыкъкъа чыкъара, исьянджылар исе къуру сахрада къалалар.


Сенинъ улу ве къоркъунчлы Адынъны шуретлесинлер! О – мукъаддестир!


РАББИ! Аллаларнынъ арасында Сен дайын ким бар? Мукъаддесликнен улу олгъан, макътавларгъа даима ляйыкъ олгъан, аджайип шейлер япкъан Сен дайын ким бар?


Шунынъ ичюн Рабби, Ордуларнынъ РАББИси, Ашшурнынъ кучьлю аскерлерини такъаттан тюшюрген хасталыкъкъа огъратаджакъ, онынъ шурети, атештен киби, янып битеджек.


Миллетлерге хабер этип, байракъ котереджек, сюргюн этильген исраиллилерни топлайджакъ, ер юзюнинъ дёрт тарафында дагъылгъан ехудалыларны джыяджакъ.


– О куню Якъупнынъ шурети сёнеджек, семиз тени арыкъ оладжакъ.


Къоркъунчлы бир шейни корьдим: адамлар бири-бирине хаинлик этелер, душманлар орталыкъны урып йыкъалар. «Эй, Элам, кель мында! Эй, Мадай, шеэрни алкъагъа ал! Бутюн ич чеккенлерини токътатаджагъым».


Сен миллетни чокълаштырдынъ, я РАББИ, миллетни чокълаштырдынъ. Озюнъни шерефлединъ, мемлекетнинъ четлерини кенълештирдинъ.


О куню сагъ къалгъан халкъына Ордуларнынъ РАББИси аджайип тадж, дюльберлик ве шурет оладжакъ.


Вай-вай-вай! Сен башкъаларны йыкъып ёкъ эте эдинъ, сени исе бир кимсе йыкъмады. Башкъаларны алдата эдинъ, сени исе бир кимсе алдатмады. Йыкъып битиргенинъден сонъ, сени де йыкъаджакълар, алдатып битиргенинъден сонъ, сени де алдатаджакълар.


Эй, денъизнен ялдагъанлар ве денъизде олгъанлар! Эй, адалар ве устьлеринде яшагъанлар! РАББИге янъы бир йырны йырланъыз, дюньянынъ дёрт тарафындан Оны макътанъыз!


Сен бунынъ акъкъында эшитмединъ, бильмединъ, къулакъларынъ къапалы эди. Биле эдим ки, мытлакъа Менден вазгечеджексинъ, ананънынъ къарнындан башлап, «инат» деп адлана эдинъ.


Бутюн халкъларнынъ козю огюнде РАББИ Озь кучюни косьтерди. Дюньянынъ эписи кенарлары Алламызнынъ къуртарувыны кореджек.


– Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!


Бутюн халкъынъ инсафлы оладжакъ, топракъкъа эбедиен сабылыкъ этеджек. Олар – Мен сачкъан фидан, къолларымнынъ иши, – Мени шуретлейджеклер.


– Я РАББИ, Сен адалетлисинъ, даваларымнен Санъа келеджегим. Сеннен къарарларынъ акъкъында лаф этмеге истейим: не ичюн яманларнынъ ишлери онъундан келелер? Не ичюн имансызлар боллукъ ичинде яшайлар?


Эм агъа-къардашларынъ, эм бабанънынъ эви санъа хаинлик япалар, артынъдан юксек сеснен къычыралар. Санъа яхшы шейлер айтсалар биле, инанма.


Лякин, керчектен де, апай акъайына насыл хаинлик этсе, сен де, Исраиль эви, Манъа ойле хаинлик эттинъ, – дей РАББИ.


Исраиль халкъы ве Ехуда халкъы Манъа хаинлик эттилер, – дей РАББИ.


Геджелери аджджы-аджджы агълай, янакъларында козьяшы; оны севгенлернинъ арасында гонъюль аладжакъ сою ёкъ; достлары эписи онъа хаинлик этип, душмангъа чевирильди.


Олар РАББИге хиянетлик этти, башкъалардан пич балаларны тапты. Шимди янъы ай эм оларны, эм мал-мульклерини ашап битиреджек.


Олар исе Адемге ошап, васиетимни бозды, анда Менден вазгечти.


Къалгъанларынъыз исе озь къабаатлары ве деделерининъ къабаатлары ичюн душманларынъызнынъ топрагъында чюрюп къаладжакъсыз.


О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.


Сенинъ саф козьлеринъ яманлыкъкъа бакъып оламаз, Сен акъсызлыкъкъа даянып оламайсынъ. Айса не ичюн имансызларгъа бакъып отурасынъ? Ярамазлар инсафлыларны ёкъ эткенде, не ичюн индемейсинъ?


Нечюн яманлыкъны манъа косьтересинъ, нечюн бу беляларны козьлерим коре? Козюм огюнде йыкъылув ве зорбалыкъ, душманлыкъ ве къавгъалар токътамай.


Сонъ О, мелеклерни ёллап, дюньянынъ дёрт тарафындан, кокнинъ четинден ернинъ четинедже олгъан, Озю сайлагъан адамларыны топлайджакъ.


Рабби бизге буны буюрды: – Сен тюрлю халкълар ичюн ярыкъ оладжакъсынъ, ер юзюнинъ четлерине къадар къуртарув кетиреджексинъ, – деди.


Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ