16 – Сантыр алып, шеэр бою долан, эй, унутылгъан ороспу! Сени хатырласынлар деп, яхшы чалып, чокъ тюркюлер йырла.
Бундан сонъ Тирни етмиш йылгъа, бир падишанынъ омюри узунлыгъына унутаджакълар. Етмиш йыл кечкен сонъ, тюркюдеки ороспунен не олгъан олса, Тирнен де оладжакъ:
Етмиш йыл кечкен сонъ РАББИ кене Тирнинъ къасеветини чекеджек. Кярларыны алмакъ ичюн, шеэр кене бутюн дюньядаки эписи падишалыкъларынен ороспуланаджакъ.
Эписи достларынъ сени унуттылар, сени къыдырмайлар. Мен душманларынъны ёллап, башынъны урдым, чокътан-чокъ акъсызлыкъларынъ ве гуналарынъ чокълашкъаны ичюн, сени къатты джезаладым.
Мен сенинъ шаматалы йырларынъа сонъ къояджагъым, ве сантырларынънынъ сеслери башкъа эшитильмез.
Бу, фаишенинъ буюк ороспулыгъы ичюн олды. О – дюльбер, усталыкънен этне япа, ороспулыкъларынен халкъларны алдата, этнесинен къабилелерни озюне къул япа.