13 Мына къасдийлилернинъ топрагъы. Бу халкъ ёкъ энди. Ашшур бу топракъны кийик айванларгъа берди: уджюм къуллелерини къурдылар, сарайларыны къырдылар, йыкъыкъ ерлерни къалдырдылар.
Харан, даа онынъ бабасы Терах сагъ олгъанда, озю догъгъан ерде, къасдийлилернинъ Ур деген шеэринде кечинди.
Терах, къасдийлилернинъ Ур шеэринден чыкъып, Ханаан топрагъына кетмек ичюн ёл алды. О, огълу Ибрамны, Хараннынъ огълу олгъан Лут торуныны ве огълу Ибрамнынъ апайы олгъан Сарей келинини янына алды. Лякин Харан шеэрине келип, анда ерлештилер.
Бу шеэрге Вавилон деген ад берильди. Анда РАББИ бутюн ер юзюндеки тильни къарыштырды, андан халкъны къувып, бутюн ер юзюнде дагъытты.
Учюнджи озеннинъ ады – Хиддекель. О, Ашшурнынъ шаркъ тарафына акъа. Дёртюнджи озен – Фират.
Ашшур падишасы Вавилон, Къута, Авва, Хамат, Сефарваимден адамларны алып кетирип, оларны Исраиль огъулларынынъ ерине Самарие шеэрлеринде ерлештирди. Олар Самариени къолгъа алып, шеэрлеринде яшап башладылар.
О заманда Баладаннынъ огълу Меродакъ-Баладан, Вавилон падишасы, Хизкиянынъ хаста олгъаныны эшитип, онъа мектюплер ве бахшыш ёллады.
Шунынъ ичюн РАББИ Ашшур падишасынынъ орду башлыкъларыны ёллады. Олар Менашшени тутып алдылар да, зынджырларнен ве бакъыр бугъавларнен багъладылар ве Вавилонгъа алып бардылар.
О сёзюни битирмезден, башкъа бир хаберджи келип: – Къасдийлилер учь тарафтан кельдилер ве девелерге атылып, оларны тутып алдылар, хызметчилеринъни исе къылычнен ольдюрдилер. Янъгъыз мен къуртулдым ве санъа бу хаберни кетирдим, – деди.
Агъызлары кокке къаршы котерилелер, сёзлеринен олар ерни толдуралар.
Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!
Амма Ашшур башкъа ишлерни япмагъа да тюшюнир, башкъа ниетлерининъ артындан кетер, чокъ миллетлерни де гъайып этип, ёкъ этмеге юрегинде истер.
Бойле этип, падишалыкъларнынъ гузеллиги Вавилон, къасдийлилер гъурурлангъан дюльберлиги, гъайып оладжакъ, Алла ёкъ эткен Содом ве Гоморагъа ошайджакъ.
Анда кийик айванлар яшайджакъ, эвлерини байкъушлар толдураджакъ, анда девекъушулар ерлешеджек, теке шейтанлары секиреджек.
Эписи йыртыджы дагъ къушларына, кийик айванларгъа къалдырыладжакъ. Къушлар анда яз кечиреджеклер, кийик айванлар анда къышлайджакълар.
РАББИ, сизлерни Сатын Алгъан, Исраильнинъ Азизи бойле дей: – Сизинъ ичюн Вавилонгъа ордуны ёллайджагъым, оларнынъ эписини къачакъ этеджегим, къасдийлилер гемилеринде янгъанларындан къычыраджакълар.
вавилонлыларны ве эписи къасдийлилерни, Пекъод, Шоа ве Къоа адамларыны, оларнен берабер де эписи ашшурлыларны кетиреджегим. Оларнынъ эписи – истенильген йигитлер, виляет башлыкълары ве ёлбашчылар, орду башлыкълары ве намлы адамлар, эписи атлылар.
– Инсан огълу! Вавилон падишасы Невукъаднеццар Тир шеэрини алкъагъа алгъанда, озь ордусыны чокъ къыйнады: эписининъ башы таз олды, агъыр иштен омузларынынъ териси сыдырылды. Амма не озю, не де ордусы агъыр эмеги ичюн Тирден бир къазанч корьмедилер.
Бу сёзлер шу дакъкъасы беджерильди: Невукъаднеццар адамлардан къувулгъан эди. Бугъа дайын, отны ашай эди. Онынъ бедени коктеки чыкънен сылана эди. Сонъ сачлары – гриф къанатлары киби, тырнакълары – къушнынъ тырнакълары киби осьтилер.
Мен шимди къасдийлилерни котереджегим. Бу халкъ – мераметсиз ве фикирсиз, олар ер юзюнде долашалар, озьлерининъ олмагъан топракъларны тартып алалар.
О вакъыт Ибраим къасдийлилернинъ топрагъындан чыкъып, Харан шеэринде ерлешти. Бабасы ольген сонъ, Алла Ибраимни о ерден мында, сизлер яшагъан ерге кочюрди.