12 – Энди шенъленмейджексинъ, масхаралыгъы чыкъкъан Сидон къызы! Тур, кет Киттимге, анда да раатлыкъ корьмейджексинъ, – деди.
Яваннынъ огъуллары: Элиша ве Таршиш, Киттим ве Доданим.
Зевулун денъиз ялысында яшар, гемилер искелеси олур. Сынъыры Сидон шеэринедже олур.
Эвель-эзельден тургъан, шенъленген шеэринъиз бумы? Адамлары узакъ мемлекетлерде яшамагъа кеткен шеэринъиз бумы?
Мына онынъ акъкъында РАББИнинъ сёзлери: Сион къызы сенден нефретленир, устюнъден кулер. Ерусалим къызы артынъдан башыны саллар.
– Эй, Вавилон къызы, тюш ашагъы, ерге отур! Эй, къасдийлилернинъ къызы, тахт ёкъ, топракъкъа отур! Эндиден сонъ санъа: «Назик, салтанатлы», – демейджеклер.
Къасдийлилернинъ къызы! Къаранлыкъкъа кет, индемейип отур. Эндиден сонъ санъа: «Падишалыкъларнынъ ханым-эфендиси», – демейджеклер.
Оларгъа бойле хабер эт: – Козьлерим гедже-куньдюз, токътамаздан козьяш тёксюн; халкъымнынъ къызыны чокъ урдылар, ве о йыкъылды, пек агъыр яраланды.
Кетинъиз де, Киттим адаларына бакъынъыз! Кедар мемлекетине адам ёллап, яхшы этип, сорап билинъиз ве огренинъиз. Бунъа ошагъан бир шей олдымы?
Эй, къыз! Мысыр къызы! Гилад дагъларына кетип, мелем ал! Лякин бошуна иляджларны чокълаштырдынъ, сен ичюн шифа ёкъ!
Меним эписи кучьлю адамларымны Рабби ёкъ этти; йигитлеримни йыкъмакъ ичюн, манъа къаршы чокъ адамны топлады; юзюмни баскъаны киби, Рабби Ехуда къызыны таптады.
Ехуда беля ве агъыр къуллукъ ичинде сюргюнликке огърады; халкълар арасында отура, раатлыкъ ерини тапамай; сыкъынты вакътында оны къувалагъанлар артына етти.
«Кетинъиз мындан, арамлар!» – деп къычыралар оларгъа; «Кетинъиз! Кетинъиз мындан! Токъунманъыз!» ве олар салланып къачалар. Халкълар арасында: «Олар мында къалмасын!» – дейлер.
Башан эменлеринден къайыкъ куреклерини яптылар, Киттим ялыларынынъ кипарислеринден геми когертесини ясадылар, фильтишнен донаттылар.
Онен берабер Киттим гемилери келип, оны рухтан тюшюреджеклер, ве о, кери къайтаджакъ. Азиз васиетке ачувы чыкъып, о, озь ниетини беджереджек ве азиз васиетнинъ душманларынен келишеджек.
Киттимден гемилер келеджек, Ашшурны ве Эверни бойсундыраджакълар, лякин олар да гъайып оладжакъ!
РАББИ оларны исраиллилернинъ къолуна берди. Исраиллилер оларны енъдилер ве улу Сидонгъадже, Мисрефот-Маимгедже ве шаркъта яткъан Мицпа вадийинедже оларнынъ артларындан къуваладылар. Бир тири джан къалдырмайып, эписини ольдюрдилер.
Арфа, къавал, боразан чалгъанлар ве йырджыларнынъ сеси энди сенде эшитильмез. Энди усталар ве чешит-тюрлю усталыкълар сенде олмаз, дегирмен давушы да эшитильмез.