21 Онъа сенинъ урбанъны кийдирип, къушагъынънен белини багълайджагъым ве онынъ къолуна акимиетинъни береджегим. О, Ерусалимде яшагъанларгъа, Ехуданынъ халкъына баба киби оладжакъ.
Демек, мени ёллагъан сиз дегильсинъиз, амма Алладыр. О, мени фыравунгъа – баба, онынъ эвине – эфенди ве бутюн Мысыр топрагъына – акимдар этип къойгъандыр.
Мордекъай мор ве беяз тюстеки падиша урбасынен, башында балабан алтын таджынен, сыртында индже кетенден мавылы къырмызы бир япынджанен падишадан чыкъты. Шушан шеэри де шенъленди ве къуванды.
Падиша Хамандан къайтарып алгъан юзюгини пармагъындан чыкъарып, оны Мордекъайгъа берди. Сонъ Эстер Мордекъайны Хаманнынъ эвине бакъыджы япты.
Фукъарелерге бабалыкъ эте, таныш олмагъан адамнынъ давасыны гъайретнен чезе эдим.
Беллеринде къушакълар, башларында буюк сарыкълар бар эди; оларнынъ эписи орду башлыкъларына, къасдийлилернинъ топрагъында догъгъан Вавилон адамларына ошай эдилер.
Ёнатан озюнинъ усть урбасыны чыкъарып, Давуткъа берди, бундан гъайры башкъа урбаларыны да берди, къылычыны, яйыны ве къушагъыны да берди.