Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 2:2 - Мукъаддес Китап

2 Сонъки куньлерде РАББИнинъ Эви тургъан дагъ дагъларнынъ башы оладжакъ, байырлардан юксек котериледжек, ве онъа тараф бутюн миллетлер, озенлер киби, акъып кетеджеклер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 2:2
56 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Якъуп огъулларыны чагъырып, бойле деди: – Топлашынъыз, сизлернен келеджекте не оладжагъыны сизге хабер этеджегим.


Билем ки, Къорчалайыджым бар, ве О, сонъунадже оладжакъ. Устюмде тери олмагъанындан сонъ, мени парчалагъанлардан сонъ,


Менден истеп сорасанъ, Мен Сени халкъларнынъ саиби япаджагъым, бутюн ер юзюни санъа береджегим, ве о, Сенинъ барлыгъынъ олур.


Бунъа къулакъ асынъыз, эй, бутюн халкълар! Эй, дюньяда яшагъанларнынъ эписи, буны эшитинъиз!


Манъа джевап бер, я РАББИ! Сенинъ севгинъ эйидир, шефкъатынъ буюклигинде манъа айлан.


Мыскъыллап, ачувнен залымлыкъ даркъаталар, юкъарыдан бакъып, лаф этелер.


Йыр. Къорах огъулларынынъ зебуры. Баш чалгъыджы ичюн. Аль-махалат леаннот. Эзрахлы Хеманнынъ маскили.


Я РАББИ, Алла-Къуртарыджым, гедже-куньдюз Санъа фигъан къопарам.


О куню Йишайнынъ эвляды халкъларгъа котерильген байракъ киби оладжакъ; Онъа миллетлер келеджек, ве О, яшагъан ерлер шуретли оладжакъ.


Ордуларнынъ РАББИси бу дагъда бутюн халкълар ичюн семиз ашларнен, темиз шарапнен, энъ гузель этнен, буллюр киби темиз шарапнен софра донатаджакъ.


О куню буюк бору чаладжакъ ве Ашшур топрагъында гъайып олгъанлар ве Мысыр топрагъына сюргюн этильгенлер къайтаджакъ, Ерусалимдеки азиз дагъ устюнде РАББИге ибадет этеджеклер.


Азиз байрам геджесинде дайын, йырлайджакъсынъыз, РАББИнинъ дагъына, Исраильнинъ Къаясына къавал чалып кеткен киби, юректен къуванаджакъсынъыз.


– Сен – Меним къулумсынъ, Якъупнынъ къабилелерини гъайрыдан тиклейджексинъ, Исраильнинъ къалгъанларыны къайтараджакъсынъ. Бундан гъайры, миллетлер ичюн бир ярыкъ оладжакъсынъ, сенинъ ярдымынънен дюньянынъ кенарларында яшагъанларны къуртараджагъым.


Мен эвимде ве диварларымда онъа огъулларымдан ве къызларымдан яхшы ад ве ер береджегим. Ёкъ олмайджакъ, эбедий бир адны береджегим.


азиз дагъыма алып кетиреджегим, Ибадет Эвимде къувандыраджагъым, бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанлар къурбан еринде къабул этиледжек; Эвиме «Бутюн халкълар ичюн Ибадет Эви» дейджеклер.


Халкълар ярыгъынъа келеджек, устюнъден догъгъан парылдыгъа падишалар топлашаджакъ.


Амма сизлер, РАББИден вазгечкенлер, азиз дагъымны унуткъанлар, «Къысмет» алласына софра къойгъанлар, «Такъдир» алласына савутны къокъулы шарапнен толдургъан адамлар!


О вакъыт бутюн халкъларнынъ арасында яшагъан эписи агъа-къардашларынъызны атларда, ачыкъ ве япыкъ арабаларда, къатырларда ве тез юрген девелерде азиз дагъыма, Ерусалимге РАББИге бахшыш оларакъ алып кетиреджеклер, – дей РАББИ. – Бунъа ошап, Исраиль огъуллары темиз савутларда РАББИнинъ Эвине ашлыкъ бахшышларыны кетирелер.


– О заман эр янъы ай куню ве эр раатлыкъ куню эр джан огюме ибадет этмеге келеджек, – дей РАББИ.


– Я РАББИ! Сен меним кучюмсинъ, беля куню мени къорчалайсынъ ве сакълайсынъ. Дюньянынъ кенарларындан Санъа халкълар келип: «Деделеримиз бизге къалдыргъанлары – ялынъыз яланлар, бош шейлер ве файдасыз путлар, – дейджеклер.


Юрегининъ ниетлерини беджермегендже, РАББИнинъ ачувы ятышмаз. Сиз буны сонъки куньлерде ачыкъ анълайджакъсынъыз.


– Ехуда падишасы Хизкиянынъ куньлеринде морешетли Микъа пейгъамберлик этип, бутюн Ехуда халкъына бойле деди: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Сион дагъы, тарла киби, сюрюледжектир, Ерусалим таш обасына чевириледжектир, бу Эв тургъан дагъ да орман байыры оладжакътыр!»


О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер.


РАББИнинъ атешли гъазабы къайтмайджакъ, юрегининъ ниетлерини беджереджек, Сонъки куньлерде буны анълайджакъсынъыз!


Олар келеджек, Сионнынъ тёпесинде къуванчнен къычыраджакъ, РАББИнинъ къысметине: богъдайгъа, янъы шарапкъа, тазе зейтюн ягъына, къозуларгъа ве бузавларгъа къуванаджакълар. Джанлары сувгъа тойгъан багъчаларгъа ошайджакъ, бир даа хор олмайджакълар.


Амма сонъки куньлерде Моавны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ. Моав акъкъында къарарнынъ сонъу.


– Амма сонъки куньлерде Эламны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ.


Вавилонда Бел путуны джезалайджагъым, юткъаныны къустураджагъым. Энди халкълар мында кельмейджек, Вавилоннынъ диварлары биле йыкъыладжакъ.


Сен Исраильге, Меним халкъыма къаршы, ерни къапаткъан булут киби, бастырып келеджексинъ. Сонъки куньлерде, Гог, Мен сени топрагъыма алып кетиреджегим. Халкъларнынъ козю огюнде Мен мукъаддеслигимни сен аркъалы косьтергенимде, халкълар Мени билирлер.


Меним руямда Алла мени Исраиль топрагъына кетирди ве пек юксек бир дагънынъ тёпесине къойды. Дагънынъ дженюбий этегинде шеэрге ошагъан биналар бар эди.


Шимди исе сонъки куньлерде халкъынънен не оладжагъыны санъа бильдирмеге кельдим. Сен корьген руя келеджек куньлер акъкъындадыр.


Амма коклерде сырларны ачкъан Алла бардыр. О санъа, Невукъаднеццар падиша, ахыр заманда не оладжагъыны ачты.


О заман демир, чамур, бакъыр, кумюш ве алтын, – эписи бирден чиль-парча олдылар ве яз арманнынъ тозуна чевирильдилер. Оларны ель алып кетти. Олардан из биле къалмады. Путны парлагъан таш исе балабан дагъ олып, бутюн ер юзюни къаплады.


Бунынъ ичюн, къолларнынъ ярдымы олмайып, дагъдан бир таш къопып, демир, бакъыр, чамур, кумюш ве алтынны парчалагъаныны сен корьдинъ. Буюк Алла падишагъа келеджекте не оладжагъыны бильдирди. Тюш де догъру, тарифи де керчектир.


Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.


Бутюн бу топракъ Гевадан башлап, Ерусалимнинъ дженюбиндеки Риммонгъа къадар тегизлик киби оладжакъ. Ерусалим исе озь еринде юксек тураджакъ. Биньямин Къапусындан Биринджи Къапугъа, Коше Къапусына, Хананел Къуллесинден падишанынъ юзюм басылгъан ерлерине къадар адамлар яшайджакъ.


РАББИ бутюн дюньянынъ падишасы оладжакъ. О куню тек бир РАББИ оладжакъ, Онынъ тек бир Ады къаладжакъ.


Чокъ халкълар ве кучьлю миллетлер Ордуларнынъ РАББИсине ялвармагъа ве РАББИге дува этмеге Ерусалимге келеджек.


РАББИ бойле дей: – Мен Сионгъа къайтаджагъым ве Ерусалим ичинде яшайджагъым. Ерусалимге «Акъикъат шеэри» дейджеклер, Ордулар РАББИсининъ дагъы «Азиз дагъ» деп адланаджакъ.


– Эписи халкълар сизни бахтлы деп саяджакълар, чюнки топрагъынъыз истенильген ер оладжакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Иште, шимди халкъыма къайтайым. Кель, бу халкъ келеджекте халкъынъа нелер япаджагъыны санъа бильдирейим.


Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.


Даа шуны биль: сонъки куньлерде агъыр вакъытлар келеджек.


Бу сонъки куньлерде исе О, бизге Озь сёзлерини Огълунынъ ярдымынен айта эди. Алла дюньядаки эр шейни Озь Огълунен яратып, Онъа бутюн барлыкъны мирас оларакъ берген.


Башта шуны билинъиз: сонъки куньлерде озь истеклерининъ артындан юрген юзьсюз мыскъылджылар пейда оладжакъ.


Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.


О вакъыт мен тахтларны ве тахтта отургъанларны корьдим. Оларгъа суд этмек акъкъы берильген эди. Иса акъкъында хаберни ве Алланынъ Сёзюни даркъаткъаны ичюн башлары кесильгенлернинъ джанларыны да корьдим. Олар айвангъа ве онынъ путуна ибадет этмеген, манълайларына ве къолларына онынъ тамгъасыны къабул этмегенлер. Олар тирилип, Месихнен бинъ йыл падишалыкъ эттилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ