23 О куню Мысырдан Ашшургъа кенъ бир ёл оладжакъ. Ашшурлылар Мысыргъа, мысырлылар да Ашшургъа къатнайджакълар. Ашшурлылар мысырлыларнен берабер Раббиге хызмет этеджеклер.
Мусибетлерден джаным тойды, олюлер дюньясына аятым якъынлашты.
О куню Рабби кене къолуны узатаджакъ ве Озь халкъынынъ сагъ къалгъанларыны Ашшур ве Мысырдан, Патрос ве Хуштан, Элам ве Шинардан, Хамат ве денъиз адаларындан къайтараджакъ.
О заман, исраиллилер Мысырдан чыкъкъан вакъытта киби, Раббининъ сагъ къалгъан халкъы Ашшурдан кениш ёлдан келеджеклер.
О куню Мысыр ве Ашшурнынъ янында Исраиль учюнджи мемлекет оладжакъ. Мемлекетнинъ ортасында багъышлав оладжакъ,
Чокъ халкълар келип, бойле дейджек: – Айдынъыз, РАББИнинъ дагъына котерилейик, Якъуп Алласынынъ Эвине кирейик. О бизге Озь ёлларыны корьсетеджек, ве бизлер Онынъ ёлларындан юреджекмиз. О заман РАББИ Сиондан Къанунны огретеджек, Ерусалимден Озь Сёзюни ёллайджакъ.
О куню буюк бору чаладжакъ ве Ашшур топрагъында гъайып олгъанлар ве Мысыр топрагъына сюргюн этильгенлер къайтаджакъ, Ерусалимдеки азиз дагъ устюнде РАББИге ибадет этеджеклер.
Бутюн дагъларны ёлгъа чевиреджегим, ёлларым котериледжек.
Исраильни сатын алгъан РАББИ, Азиз Алла, масхара олгъангъа, халкъларнынъ кореджек козю олмагъангъа, падишаларнынъ къулуна бойле дей: – Ишанчлы РАББИ, сени сайлагъан Исраильнинъ Азизи ичюн, падишалар сени корип, аякъкъа тураджакълар, сенинъ огюнъде башлыкълар ерге тюшеджеклер.
Кечинъиз, араба къапуларындан кечинъиз, халкънынъ ёлуны ачынъыз! Джыйыштырынъыз, темизленъиз, ёлны тегизленъиз, ташларыны джыйынъыз, халкълар ичюн байракъны котеринъиз!
– О заман эр янъы ай куню ве эр раатлыкъ куню эр джан огюме ибадет этмеге келеджек, – дей РАББИ.
Шу куню санъа Ашшурдан ве Мысыр шеэрлеринден, Мысырдан Фират дерьясына къадар олгъан ерлерден, денъизден денъизгедже, дагълардан дагъларгъадже олгъан ерлерден адамлар келеджек.