5 Юзюм чечеклери тюшкен сонъ, салкъымлары аман-аман пишкенде, джыймакътан эвель, юзюмликнинъ пытакълары пычакънен кесиледжек, чубукълары къопарылып атыладжакъ.
Инджир тереклери бурьленди, юзюм пытакълары ешерип, хош къокъулар сача. Тур, ярем, гузелим! Чыкъ манъа!»
Бизлер ичюн тилькилерни, юзюмликлерни бозгъан кучюк тилькилерни тутунъыз; бизим юзюмликлеримиз чечек ачтылар.
Мына, Рабби, Ордуларнынъ РАББИси дешетли кучюнен терек пытакъларыны къопараджакъ, узун бойлу тереклерни балталайджакъ, юкъары котерильгенлерни ерге йыкътыраджакъ,
Къуруп къалгъан пытакълары къопарылалар, къадынлар келип, оларны якъалар. Бу халкъ бир шейни анъламагъаны ичюн, РАББИ оны аджымайджакъ, Яратыджы мерамет эйлемейджек.