4 РАББИ манъа бойле деди: «Тынч олып, булунгъан еримден бакъаджагъым, кунешли куннинъ сыджагъы, оракъ вакътындаки чыкъ киби оладжагъым».
танъда догъгъан кунешнинъ нуру кибидир, булутсыз саба, ягъмурдан, кунештен осип чыкъкъан тазе от кибидир!
Сенинъ къулунъ ве Исраиль халкъы шу ерге бакъып дувалар окъугъанда, оларнынъ ялварувларыны эшит! Коклерден, Сен яшагъан еринъден эшит ве эшиткенинънен афу эт!
Кибирлилик оларнынъ герданлыгъы олды, залымлыкъ оларнынъ урбасы олды.
Падишанынъ гъазабы арсланнынъ окюрюгине ошай, онынъ разылыгъы исе – отнынъ устюнде чыкъ кибидир.
Эй, Сион халкъы, къуванчнен къычырынъыз! Аранъыздаки булунгъан Исраильнинъ Азизи буюктир!
Халкъларнынъ хаберджилерине не айтмакъ керек? – Сионнынъ темелини РАББИ къойды, чекиштирильген халкъ анда сакъланаджакъ!
О заман Ордуларнынъ РАББИсине бахшыш кетиреджеклер. Озенлер больген топракъта яшагъан, бойлу ве тегиз тенли миллет, бутюн орталыкъта эр кеснинъ отюни патлаткъан, лафлары анълашылмагъан, эр шейни таптагъан халкъ бахшышыны Ордулар РАББИсининъ Намы булунгъан ерге, Сион дагъына кетиреджеклер.
Сенинъ олюлеринъ тириледжек, ольген беденлер тураджакъ. Топракъта яткъанлар, уянынъыз, къуванчнен къычырынъыз! Чыкъ откъа тюшкени дайын, Сенинъ мераметинъ олю рухларнынъ мемлекетине энеджек.
Бакъынъыз! Ер юзюнде яшагъанларны, акъсыз ишлери ичюн джезаламагъа Озь мескенинден РАББИ чыкъа. Топракъ тёкюльген къанны ачып, ольдюрильгенлерни энди сакъламайджакъ.
Къоркъудан олар таянгъан аркъа-къая йыкъыладжакъ, байракъларны корип, башлыкъларынынъ отьлери патлайджакъ, – дей РАББИ. Онынъ атеши – Сион дагъында, оджагъы – Ерусалимде яна.
Догърулыгъымны якъынлаштырдым, энди о узакъ дегиль, къуртарышым кечикмейджек. Сионгъа къуртулышны, Исраильге дюльбер шуретимни береджегим.
Юдже, Юксельген, эбедий Яшагъан, Ады Азиз олгъан дей ки: – Юксек ве мукъаддес ерде яшайым, лякин тёвбе эткенлернен ве алчакъгонъюллилернен олам. Алчакъгонъюллилернинъ рухларыны джанландыраджагъым, тёвбе эткенлернинъ джанларыны тирильтеджегим.
Оларны Менден узакълашмагъа истеклеринден тедавийлерим, джан-юректен оларны севеджегим, оларгъа къаршы ачувым ятышаджакъ.
Сонъра Мен кетип, ериме къайтаджагъым. Олар озь къабаатларыны танып, Мени къыдырмагъандже, Мен еримде къаладжагъым.
О заман биледжексинъиз ки, Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз. Мен Сионда, азиз дагъымда ерлештим. Ерусалим шеэри азиз ер оладжакъ, чет адамлар бир даа оны таптамайджакъ.
РАББИ-ТААЛЯ Озь ниетлерини къуллары пейгъамберлерге ачмагъандже, бир шей япмаз.