Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 17:10 - Мукъаддес Китап

10 Сени къуртаргъан Алланъны унуттынъ, сени сакълагъан Къаянъны акъылынъа кетирмединъ, бунынъ ерине шенълендирген багъларны осьтюрдинъ, ябан юзюм пытагъындан чубукъ сачтынъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 17:10
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Шойле айтынъыз: «Эй, Алла, бизим Къуртарыджымыз! Къуртар бизни! Халкълар арасындан бизни топлап ал, башкъа халкълардан къорчала! Сенинъ мукъаддес Адынъны шуретлейик, Сенинъ шуретли ишлеринънен макътанайыкъ!»


Беляда РАББИни чагъырдылар, ве О, оларны азапларындан къуртарды.


РАББИге шукюр этсинлер буюк севгиси ичюн, инсан огъулларына косьтерген аджайип ишлери ичюн!


Коклер Алланынъ шуретини бильдире, кок къуббеси Онынъ яраткъаны акъкъында хабер бере.


РАББИ къабаатламагъан адам, рухунда айнеджилик олмагъан адам не де бахтлыдыр!


Келинъиз де, Алланынъ аджайип ишлерини корюнъиз! О, инсан огъулларына не де къоркъунчлы ишлерни косьтерди!


Мысырдан юзюм чубугъыны кетирдинъ, халкъларны къувып, оны сачтынъ.


Къулунънынъ джаныны къувандыр, чюнки Санъа, я Рабби, джаным ынтыла.


РАББИ суд этип, адамлар Оны таныды, инсафсыз адам исе озь япкъанларынен тутулды. Хиггайон. Сэла


Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!


О куню оларнынъ къавийлештирильген шеэрлери бакъымсыз оладжакъ. Исраиль огъулларындан къуртулып, орман ве дагъ тёпелериндеки ерлерни насыл ташлагъан олсалар, шеэрлерни де ташлап кетеджеклер. Шеэрлери бом-бош оладжакъ.


Юзюм чечеклери тюшкен сонъ, салкъымлары аман-аман пишкенде, джыймакътан эвель, юзюмликнинъ пытакълары пычакънен кесиледжек, чубукълары къопарылып атыладжакъ.


Сен фукъарелерни сакълайсынъ, сыкъынты вакътында гъариплерни къорчалайсынъ, боранда сакъланув ерни бересинъ, сыджакъта салкъын ёллайсынъ. Залымларнынъ гъазабы – сувукъ авада боран киби,


Эбедиен РАББИге ишанынъыз, РАББИ-Тааля – эбедий Къаядыр.


Азиз байрам геджесинде дайын, йырлайджакъсынъыз, РАББИнинъ дагъына, Исраильнинъ Къаясына къавал чалып кеткен киби, юректен къуванаджакъсынъыз.


Я РАББИ! Бизни аджы! Санъа ишанамыз! Бизге эр саба-танъда такъат бер, бизни сыкъынты заманда къуртар!


Къоркъманъыз, отюнъиз патламасын! Эвель-эзельден сизге хабер этип, оладжакъны эвельден бильдирмеген эдимми? Сиз – Меним шаатларымсынъыз. Менден гъайры алла бармы? Ёкъ, башкъа бир Къая ёкътыр, ич бирини бильмейим!


Не ичюн сизни яраткъанны, коклерни кергенни, ер юзюне темель къойгъан РАББИни унутасынъыз? Не ичюн сизни ёкъ этмеге азырлангъан залымнынъ ачувындан даима, эр кунь къоркъып отурасынъыз? Къана, не ерде залымнынъ ачувы?


РАББИде буюк къуванч тападжагъым, Аллам ичюн джаным шенъленеджек. О манъа къуртулыш урбаларыны, инсафлыкъ урбасыны кийдирди. Киевге, руханийге киби, башыма сарыкъ къойды, бир келинни киби, ильванларнен безетти.


Мына, РАББИ ер юзюнинъ кенарларына илян эте: – Сион къызына: «Мына, Къуртарыджынъ келеята! О, мукяфатлайджакъ, акъларыны береджек», – денъиз.


Олар богъдай сачтылар, лякин тикен джыйдылар, чекишип, такъаттан кесильдилер, амма файдасыны корьмедилер. Утанынъыз! Сизинъ къазангъанынъыз – РАББИнинъ алевли гъазабыдыр.


РАББИ, Сен – Исраильнинъ ишанчысынъ! Сени ташлап кеткенлер эписи масхара оладжакълар. Сени ред эткенлернинъ адлары куль устюнде языладжакъ; олар РАББИни, тири сувнынъ чокърагъыны быракътылар.


Къыз озь ильванларыны, келин озь келин урбасыны унутып олурмы? Халкъым исе сайылмаз куньлерден берли Мени унутты.


Бош тёпеликлерден бир сес, Исраиль огъулларынынъ аджыныкълы агълавы эшитиле. Олар догъру ёлдан урулдылар, РАББИни, оларнынъ Алласыны унуттылар.


Сенде яшагъанлар къан тёкмек ичюн, къапарларны берелер. Сен файдасы ичюн пара бересинъ, пара бергенде, фаиз истейсинъ, якъынынъны зорлап, ондан акъча тутып аласынъ. Мени исе сен къалдырдынъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мени унуткъанынъ ве Менден вазгечкенинъ ичюн, масхаралыгъынъ ве ороспулыгъынъ ичюн джезаны ал.


Кереги къадар бильгиси олмагъан халкъым гъайып олур. Сен бильгини ред эткенинъ ичюн, Мен сени руханийлик этмектен ред этеджегим. Сен Алланънынъ Къануныны унуткъанынъ ичюн, Мен де сенинъ балаларынъны унутаджагъым.


Исраиль Яратыджысыны унутты, путларгъа ибадетханелерни ясады, Ехуда бир чокъ янына барылмаз шеэрни къурды. Амма Мен оларнынъ шеэрлерине атеш ёллайджагъым, ве о, къалелерини ашап битиреджек.


Урлукълар буюк топракъ кесеклери тюбюнде чюрюди; ашлыкъ къуругъаны ичюн, анбарлар бошап къалды, килерлер йыкъылды.


Мен сизге бойле япаджагъым: Мен сизге дешетли олюм кетириджи хасталыкъларны ве сыджакъларны ёллайджагъым, ве олардан козьлеринъизнинъ нуру сёнеджек ве джанларынъыз чекишеджек. Урлукъларынъызны бошуна сачаджакъсынъыз, чюнки берекетни душманларынъыз ашайджакъ.


Такъатынъыз бошуна кетеджек. Топрагъынъыз берекетини бермейджек, тарла тереклеринъиз мейваларыны кетирмейджек.


Сиз фукъарелерни таптайсынъыз, олардан богъдай бергисини аласынъыз. Шунынъ ичюн паалы таш эвлер къурарсыз, лякин анда яшамазсыз, гузель юзюм багъларыны сачарсыз, лякин оларнынъ шарабыны ичмезсиз.


эписи бир РАББИме къуванырым, мени къуртаргъан Аллама севинирим!


Оларнынъ зенгинлиги тартып алынаджакъ, оларнынъ эвлери бакъымсыз къаладжакъ. Олар эвлер къураджакъ да, эвлеринде яшамайджакълар. Юзюм багъчаларыны сачаджакъ да, шарабыны ичмейджеклер.


Нишанлы оладжакъсынъ, лякин башкъа акъай нишанлынъны зорлап, онен ятаджакъ. Эв къурарсынъ, лякин ичинде яшамазсынъ. Юзюмлик сачарсынъ, лякин бир салкъымыны узьмезсинъ.


Ешурун семиз олгъан ве тепе башлагъан. Семиз олгъансынъ, шишманлангъансынъ, толушкъансынъ! Сонъ оны яраткъан Алланы къалдыргъан, озь къуртулыш Къаясындан игренген.


Сени дюньягъа кетирген Къаяны унуткъансынъ, сени дертнен догъгъан Алланы акъылынъдан чыкъаргъансынъ.


Оларнынъ къаясы бизим Къаямыз киби дегиль. Душманларымыз биле буны анълайлар.


О – Къаядыр! Япкъанлары къусурсыз, ёллары адалетлидир. О – ишанчлы Алла, Онда акъикъатсызлыкъ ёкъ, О догъру ве инсафлыдыр!


сакъын, РАББИни унутма. О, сени Мысыр топрагъындан, къуллукъ эвинден алып чыкъты.


Сакъын, мен бугунь санъа берген Къанунны, къарарларны ве низамнамелерни тутмайып, Алланъ олгъан РАББИни унутма.


сакъын, юрегинъ юксек олмасын, Алланъ олгъан РАББИни унутма. О, сени къуллукъ эвинден, Мысыр топрагъындан алып чыкъкъан,


Насыл да олса, сен Алланъ олгъан РАББИни унутып, башкъа аллаларнынъ пешинден кетсенъ ве оларгъа табынып, хызмет этсенъ, сизни шаат тутам: сиз мытлакъа гъайып оладжакъсынъыз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ