21 Бабанынъ къабаатлары ичюн, огъулларыны, къурбанларны киби, соймагъа ер азырланъыз. Олар кучьлю олып, топракъкъа сабы олмасынлар, ер юзюни шеэрлерине толдурмасынлар.
Булутлар айланалар, Онынъ истегине коре ёл тутар, ер юзюнде буюргъаныны беджерир.
Оларгъа седждеге къапанып ибадет этме. Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым, куньджю Аллам. Мени кореджек козю олмагъан бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны учюнджи ве дёртюнджи несильгедже джезалайым.
Къундакъ балалары оларнынъ козьлери огюнде ташнен урулып ольдюриледжек, эвлери чайпаланаджакъ, апайларынынъ намусларына токъунаджакълар.
Келеджекте Якъуп, терек киби, тамыр атаджакъ, Исраиль, филис атып, чечекленеджек, бутюн дюнья онынъ махсулларына толаджакъ.
Къалгъанларынъыз исе озь къабаатлары ве деделерининъ къабаатлары ичюн душманларынъызнынъ топрагъында чюрюп къаладжакъсыз.
Бойледже, инсафлы адам Хабильнинъ къанындан башлап, Алланынъ Сарайы ве къурбан ери арасында сизлер ольдюрген Берекиянынъ огълу Зекъарьянынъ къанынадже ер юзюнде тёкюльген бутюн гунасыз адамларнынъ къаны сизинъ бойнунъызда!