6 Агъланъыз! РАББИнинъ куню якъындыр! Эр шейни йыкътыраджакъ Къудретлининъ кучю келе!
Амма мен Алладан келеджек джезадан къоркъам, Онынъ буюклигине къаршы турып оламам.
Якъынларда гъазабым ятышаджакъ, ачувнен Ашшурны ёкъ этеджегим.
Рабби джезанен кельгенде, узакътан башынъызгъа беля тюшкенде, не япаджакъсынъыз? Ярдым сорап, кимге ялвараджакъсынъыз? Байлыгъынъызны къайда сакълайджакъсынъыз?
Мына, РАББИнинъ куню келе! Къоркъунчлы, гъазапкъа ве шиддетли ачувгъа толу куньдир! Ер юзю сахрагъа чевириледжек, анда яшагъан эписи гуналылар ёкъ этиледжек.
– Онынъ топрагъыны кирпилерге береджегим, батакълыкъкъа чевиреджегим, орталыкъны йыкъаджагъым, сипиркинен киби сипиреджегим, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Агъланъыз, эй, шеэр къапулары! Эй, шеэр, сес чыкъарып улу! Эй, бутюн Фелестин топрагъы, сен гъайып оладжакъсынъ! Шималь тарафтан тютюн котериле, душман ордулары сыра-сыра келе, аскерлерден бири артта къалмай.
Бутюн къопай, гъурур ве юксельтильген адамларгъа къаршы Ордулар РАББИсининъ куню келеджек, ве олар эписи ашаланаджакълар!
Тир шеэри акъкъында пейгъамберлик. Таршиш гемилери, окюр-окюр агъланъыз! Тир шеэри йыкъылды, не эвлери бар, не лиманы! Киттим топрагъында оларгъа Тир ёкъ олгъаны акъкъында хабер кельди.
РАББИ эписи миллетлерге ачувланды, оларнынъ бутюн ордуларына гъазапланды. Оларны ёкъ этеджек, чокъларыны ольдюреджек.
О куню РАББИ джезалай, о йылы Сион давасы ичюн халкъларнынъ акъларыны бере.
Санъа яманлыкъ келеджек, ондан ырым ярдымынен биле къуртулып оламайджакъсынъ. Башынъа беля тюшеджек, оны къайтармагъа кучюнъ олмайджакъ, ич бир шейни анъламайып, апансыздан гъайып оладжакъсынъ.
Энди не япаджагъым? – дей РАББИ. – Халкъым бес-бедава алынды, онъа башлыкъ эткенлер агълай, – дей РАББИ, – Адымны эр кунь, токътамайып яманлайлар.
РАББИнинъ разылыгъы йылыны ве Алламызнынъ джеза кунюни беян этмеге, эписи агълагъанларнынъ гонъюллерини алмагъа,
Джеза кунюни тайинледим, халкъымны сатын алып, къуртараджакъ йылы кельди.
Къулларым шенъленеджеклер, сизлер исе масхара оладжакъсынъыз, къулларым юрек къуванчнен йырлайджакълар, сизлер исе юрек сыкъынтысындан къычыраджакъсынъыз, рухунъызнынъ эзильгенинден агълайджакъсынъыз.
Эй, чобанлар, агъланъыз, аджджы-аджджы агъланъыз! Сюрю ёлбашчылары, тозгъа йыкъылынъыз! Сизни соймагъа ве дагъытмагъа куньлер кельди. Паалы савут киби тюшип, чиль-парча оладжакъсынъыз.
– Эй, Хешбон, агъла! Ай шеэри харап этильди! Рабба къызлары, ярдымгъа чагъырынъыз, чувал токъумаларына сарылып, агъланъыз, къораларны бойлап юрюнъиз. Милкъом алласы руханийлери ве башлыкъларынен берабер сюргюнликке кетеджек.
Вавилон апансыздан йыкъылып, чиль-парча олды! Артындан агъланъыз, яралары ичюн мелем алынъыз, бельки о, яхшы олур.
Сизлер диварларнынъ тешиклерине бармайсынъыз, РАББИнинъ кунюнде дженкте къавий турмакъ ичюн, Исраильнинъ чевресини диварларнен къавийлештирмейсинъиз.
Инсан огълу! Къычырып агъла, чюнки къылыч халкъыма къаршы, Исраильнинъ эписи башлыкъларына къаршы чыкъа. Олар халкъымнен берабер къылычкъа ашкъа бериледжек. Шунынъ ичюн къасеветтен озюнънинъ баджакъларынъны шамарла!
Мына оларнынъ тарифи: Мене – падишалыкъ эткен куньлеринъни Алла сайды ве онынъ сонъуна чекти.
Белшаццар падиша пек къоркъты, ве онынъ чырайы ап-акъ кесильди, мырзалары да шаштылар.
Эй, ыргъатлар, бетлеринъизни къызартынъыз, эй, багъджылар, агъланъыз, – тарлаларнынъ берекети гъайып олды, богъдай ве арпа ич къалмады.
Эй, руханийлер, чувал безинен къушанып, агъланъыз! Къурбан ерининъ янында хызмет эткенлер, зар чекинъиз! Эй, Алламнынъ хызметчилери, Алланынъ Эвине киринъиз, чувал безинде геджеленъиз. Алланъызнынъ Эвинде ашлыкъ ве ичерлик бахшышы къалмады.
Ах, насыл кунь! РАББИнинъ куню якъындыр. О куню Къудретли Алла эр бир шейни ёкъ этеджек.
Эй, сархошлар, уянынъыз! Эй, шарап ичкенлер, агъланъыз ве сызланъыз, – агъызларынъыздан юзюм шырасыны тартып алдылар!
Сионда бору чалынъыз, азиз дагъымда телюке сигналыны беринъиз. Топракъта яшагъан эр кес къоркъудан титресин, РАББИнинъ куню келеята, энди о якъындыр.
РАББИ кучьлю сесинен Озь ордусына буюра. Онынъ аскерлери пек чокъ сайылыдыр, Онынъ буюргъанларыны беджергенлер къудретлидир. Не де къоркъунчлыдыр РАББИнинъ буюк куню! Онъа ким даянып олур?
Кунешни къаранлыкъ къаплайджакъ, ай къангъа бояланаджакъ. Ве ондан сонъ РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню келеджек.
РАББИнинъ куню келювини истегенлерге беля олсун! РАББИнинъ куню сизге неге керектир? О ярыкъ дегиль, къаранлыкъ оладжакътыр.
РАББИнинъ буюк куню якъын. О, якъын ве ашыкъып келе. РАББИнинъ куню гъамлы кунь оладжакъ. О вакъыт джесюр аскерлер биле гъамнен къычыраджакъ!
РАББИ-ТААЛЯнынъ огюнде тынч ол! РАББИнинъ куню якъынлаша. РАББИ энди къурбан азырлады, чагъырыладжакъ адамларны азиз этти.
Мына, РАББИнинъ куню келе! Сизден тартып алынгъан шейлер козюнъиз огюнде пай этиледжек.
РАББИнинъ буюк ве къоркъунчлы куню кельмезден эвель, Мен сизге Ильяс пейгъамберни ёллайджагъым.
Эй, байлар, шимди сизлер динъленъиз! Башынъызгъа тюшеджек белялардан окюрип агъланъыз!
Онынъ азапларындан къоркъа-къоркъа, узакъта турып айтаджакълар: – Беля, беля буюк шеэрге! Эй, Вавилон, къудретли шеэр! Санъа джеза бир саат ичинде кельди!