4 Дагълардаки буюк шамата – буюк бир халкънынъ сеси кибидир; миллетлернинъ падишалыкълары берабер топлашты. Ордуларнынъ РАББИси озь ордусыны козьден кечире.
Вай-вай-вай! Чокъ халкъларнынъ шаматасы! Олар денъиз дайын шувулдайлар. Къабилелер окюре! Олар кучьлю сувлар киби окюрелер!
Эпинъиз топланып, динъленъиз: Олардан къайсы бири буны эвельден бильдирди? РАББИ оны севди, ве о, Вавилонгъа япмагъа истегенини беджереджек, Онынъ кучюни къасдийлилерге косьтереджек.
РАББИ узакътаки халкъларгъа хабер береджек, дюньянынъ четинде яшагъанларны сызгъырып чагъыраджакъ. Иште, олар тез ве якъын арада келеджеклер.
Олар о куню Исраильге къаршы, денъиз киби, гурьлейджек. Топракъкъа бакъса, къаранлыкъ ве сыкъынты, ярыкъны ёкъ этип, булутлар этрафны сарды.
Исраильнинъ Алласы, РАББИ бойле дей: Бакъынъыз, къолунъыздаки дженк алетлеринъизни сизден аладжагъым, диварларынъызны алкъагъа алгъан Вавилон падишасына ве къасдийлилерге къаршы дженк эткен силяларынъызнынъ эписини бу шеэрнинъ ортасында топлайджагъым.
Чокъ сайылы халкълар ве буюк падишалар оларны да къул этеджек. Япкъан ишлери ве къолларындан чыкъкъан эр шейлерине коре акъларыны береджегим.
Берекетинъизни тыртыр, сарынчкъа, чегертки ве къонъузлар ашагъан йыллары ичюн, сизге къаршы ёллагъан буюк ордум ичюн акъкъынъызны къайтарырым.
Укюм чыкъарылгъан вадийинде – адам сюрюлери, РАББИнинъ куню укюм чыкъарыладжакъ ерге якъынлашты!
Шунынъ ичюн онынъ башына келеджек белялар, олюм, гъам ве ачлыкъ, бир кунь ичинде келеджеклер. О, атеште якъыладжакъ, чюнки оны суд этеджек Рабби-Тааля къудретлидир.