Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 11:11 - Мукъаддес Китап

11 О куню Рабби кене къолуны узатаджакъ ве Озь халкъынынъ сагъ къалгъанларыны Ашшур ве Мысырдан, Патрос ве Хуштан, Элам ве Шинардан, Хамат ве денъиз адаларындан къайтараджакъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 11:11
69 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Башта онынъ падишалыгъына Вавилон, Эрек, Акъкъад ве Шинар мемлекетинде олгъан Къалне деген шеэрлер кире эдилер.


Шемнинъ огъуллары булардыр: Элам, Ашшур, Арпакъшад, Луд ве Арам.


Шаркъ тарафтан баргъанда, адамлар Шинар мемлекетиндеки вадийни таптылар ве анда ерлештилер.


Шинар падишасы Амрафел, Элласар падишасы Арьёкъ, Элам падишасы Кедорлаомер ве Гоим падишасы Тидал падишалыкъ эткен заманларда


Экинджи озен – Гихон. О, Хуш мемлекети бою акъа.


Ашшур падишасы Вавилон, Къута, Авва, Хамат, Сефарваимден адамларны алып кетирип, оларны Исраиль огъулларынынъ ерине Самарие шеэрлеринде ерлештирди. Олар Самариени къолгъа алып, шеэрлеринде яшап башладылар.


Сонъ Ахашверош падиша бутюн мемлекет ичюн ве денъиз адалары ичюн берги тайинледи.


Ашамакъ ичюн манъа оть бердилер, сувсагъанымда манъа сирке ичирдилер.


Ордуларнынъ РАББИси базыларымызны сагъ къалдырмагъан олса, биз де Содом киби олып, Гоморагъа ошар эдик.


О куню сагъ къалгъан исраиллилер, Якъупнынъ къуртулгъан эвлятлары, оларны ургъангъа таянмайджакъ, амма РАББИге, Исраильнинъ Азизине, джан-юректен ишанаджакълар.


– Къално ве Къаркемиш, Хамат ве Арпад, Самарие ве Дамаск – манъа эп бир!


О заман, исраиллилер Мысырдан чыкъкъан вакъытта киби, Раббининъ сагъ къалгъан халкъы Ашшурдан кениш ёлдан келеджеклер.


РАББИ Мысырда пейда оладжакъ, ве о куню мысырлылар РАББИни биледжеклер, къурбанларны ве бахшышларны кетиреджеклер, РАББИге адакълар береджеклер ве оларны беджереджеклер.


РАББИ Мысырны ураджакъ, амма ургъан сонъ яхшы этеджек. Олар РАББИге къайтаджакълар, О оларнынъ ялваргъаныны эшитеджек ве оларны тедавийлейджек.


Къоркъунчлы бир шейни корьдим: адамлар бири-бирине хаинлик этелер, душманлар орталыкъны урып йыкъалар. «Эй, Элам, кель мында! Эй, Мадай, шеэрни алкъагъа ал! Бутюн ич чеккенлерини токътатаджагъым».


Элам аскерлери окълукъларыны ала; дженк арабалары устюндеки аскерлер ве атлылар дженкке азыр; Кир аскерлери къалкъанларыны ачалар.


Онынъ ичюн, куньдогъушта яшагъанлар! РАББИни макътанъыз! Денъиз адаларында яшагъанлар! РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ Адыны шуретленъиз!


Ехуда эвинден сагъ къалгъанлар кене тамыр аткъан ве мейва кетирген тереклер киби оладжакълар.


Эй, денъизнен ялдагъанлар ве денъизде олгъанлар! Эй, адалар ве устьлеринде яшагъанлар! РАББИге янъы бир йырны йырланъыз, дюньянынъ дёрт тарафындан Оны макътанъыз!


РАББИни шуретлесинлер, адаларда шаныны макътасынлар.


Ер юзюнде адалетни пекитмегендже, болдурмаз, такъаттан кесильмез, адалардаки халкълар Онынъ къанунына умют багълар.


РАББИ бойле дей: – Мысырлыларнынъ топлагъан шейлери, хушлуларнынъ алыш-веришнен къазангъанлары, юксек бойлу шевалылар да санъа кечип, сенинъки оладжакълар. Олар артынъдан кетеджеклер, зынджырларынен келип, огюнъде ерге тюшеджеклер, санъа: «Алла тек сеннен, башкъа алла ёкъ», – деп ялвараджакълар.


Мына, базылары узакътан келеджек, башкъалары шималь тарафындан ве денъизден, даа башкъалары Синим тарафтан келеджеклер.


Оларнынъ арасында бир алямет косьтереджегим. Сагъ къалгъанларны халкъларгъа, Таршишке, Пулгъа ве Лудгъа (яй кергенлерге), Тувалгъа, Явангъа, Меним акъкъымда эшитмеген, шуретимни корьмеген, узакъ адаларгъа ёллайджагъым. Олар халкъларгъа шуретимни хабер этеджеклер.


Зимрийнинъ эписи падишаларына, Элам топрагъынынъ эписи падишаларына ве Мадай топрагъынынъ эписи падишаларына;


РАББИнинъ сёзюни динъленъиз, эй, халкълар! Четте къалгъан адаларгъа хабер этип: «Исраильни ким дагъыткъан олса, о да оны топлайджакъ, чобан озь айванларыны киби, оларны къорчалайджакъ», – айтынъыз.


Мысыр топрагъындаки Мигдол, Тахпанхес, Ноф шеэрлеринде ве Патрос еринде ерлешкен эписи ехудалылар акъкъында Йирмеягъа кельген хабер:


Дамаск акъкъында. Хамат ве Арпад шеэрлери масхара олды; яман бир хабер эшитип, рухтан тюштилер, далгъалангъан денъиз дайын, тынчланып оламайлар.


Башан эменлеринден къайыкъ куреклерини яптылар, Киттим ялыларынынъ кипарислеринден геми когертесини ясадылар, фильтишнен донаттылар.


Сюргюн этильген мысырлыларны арткъа къайтараджагъым ве Патрос еринде, оларнынъ юртунда ерлештиреджегим. Олар анда кучьсюз бир падишалыкъ оладжакълар,


Мен Патросны бакъымсыз ерлерге чевиреджегим, Цоан шеэрини якъып ёкъ этеджегим ве Но шеэрини джезалайджагъым.


Элам озь ордуларынен берабер онынъ мезары этрафында ята. Оларнынъ эписи ольген, къылычнен ольдюрильгендир. Сюннетсиз олып, олар ашагъы дюньягъа тюштилер. Бир заманда олар тирилернинъ дюньясында олюм къоркъусыны сачкъан эди. Энди олар масхара олып, олюм чукъурына тюшкенлерге къошулдылар.


Чокъ куньлер кечкен сонъ, сен чагъырыладжакъсынъ. Сонъки йылларда сен къылычтан къуртулгъан топракъкъа, чешит халкъларнынъ арасындан алып кетирильген халкънынъ ерине, Исраиль дагъларына киреджексинъ. Чокъ вакъыт о ерлер бакъымсыз олгъан эди, лякин оларнынъ халкъы башкъа халкъларнынъ арасындан алып кетирильди, ве эписи ич бир шейден къоркъмайып яшап башлады.


Рабби онынъ къолуна Ехуда падишасы Ехоякимни ве Алла Сарайынынъ савутларындан бир къысмыны берди. Невукъаднеццар оларны Шинар ерине, озь алласынынъ сарайына ёллап, бу савутларны озь алласынынъ сарайындаки хазинесине кирсетти.


Сонъра о, юзюни денъиз ялы боюндаки мемлекетлерге тараф чевиреджек де, оларнынъ чокъусыны запт этеджек. Амма насылдыр башлыкъ онынъ къопай ишлерини токътатаджакъ ве къопайлыгъынынъ къаршылыгъыны береджек.


Руямда мен Элам виляетиндеки Шушан къалесинде, Улай дерьясы янында эдим.


Ехудалылар ве исраиллилер берабер топлашып, озьлерине бир башлыкъ сайлайджакъ ве ер юзюнде эсен-аман яшайджакълар. Йизреэл куню азиз оладжакъ!


Олар РАББИнинъ артындан кетеджеклер. Арслан киби, О, ырылдайджакъ. О, сесини береджек, ве огъуллары титреп, гъарптан келеджек.


Къушлар киби, абдырайджакъ ве Мысырдан къайтаджакъ. Гогерджинлер киби, Ашшур мемлекетинден учаджакъ. Мен оларны эвлерине ерлештиреджегим, – дей РАББИ.


Шу куню санъа Ашшурдан ве Мысыр шеэрлеринден, Мысырдан Фират дерьясына къадар олгъан ерлерден, денъизден денъизгедже, дагълардан дагъларгъадже олгъан ерлерден адамлар келеджек.


РАББИ оларнынъ эписи аллаларыны ёкъ этип, олар ичюн пек къоркъунчлы оладжакъ. Бутюн дюньяда эр бир халкъ, эр бири озь еринде Онъа ибадет этеджек.


– Шинар топрагъына. Анда олар къадынгъа эв къураджакъ, – деп джевап берди о. – Эр шей азыр олгъанда, олар савутны анда озь ибадет ерине къояджакъ.


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Мына, Мен Озь халкъымны шаркъ мемлекеттен ве кунеш къавушкъан мемлекеттен къуртараджагъым


Озь козьлеринде пек акъыллы олсалар да, бу сёзлер эм Дамаскнынъ янындаки олгъан Хамат шеэрине, эм де Тир ве Сидон шеэрлерине де ёллангъан.


Оларнынъ ред этилюви бутюн дюньяны Алланен барыштырды; Алла оларны къабул этеджек вакъытта адамлар олюмден яшайышкъа къайтмазмы?


Сонъ бутюн Исраиль къуртуладжакъ. Язылгъаны киби: – Сиондан Къуртарыджы келеджек ве Якъупнынъ союндан имансызлыкъны узакълаштыраджакъ.


Амма бирев Раббиге айлангъанда, бу орьтю ачыла.


Олар исе – Сенинъ халкъынъ, сенинъ къыйметли мулькюнъ. Сен оларны буюк къудретинънен ве кучюнънен алып чыкъкъансынъ».


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ