5 Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!
Бу мемлекеттен чыкъып, о, Ашшур мемлекетине кетти ве анда Ниневе, Реховот-Ир ве Къалах шеэрлерни къурды.
Бундан да гъайры, мен бу ерлерни йыкъмагъа Алланынъ эмиринен кельдим. РАББИ манъа: «Шу мемлекетке бар да, оны ёкъ эт», – деди.
Бутюн буларны Мен чокътан япкъаным акъкъында эшитмединъми сен? Мен буны къадимий заманларда яздым, шимди исе къавийлештирильген шеэрлерни сенинъ къолларынънен ёкъ эттим.
РАББИ бизлер ичюн буюк ишлер япты, биз севинчке толдыкъ!
РАББИ коклерден гудюрдеди, Юдже Алланынъ сеси котерильди, бурчакъ ве атешли комюр ёллады.
Балтанен ишлеген адамгъа къаршы балта котерилип олурмы? Пычкъынен чалышкъан адамнынъ огюнде пычкъы макътанырмы? Таякъ оны котергенни саллармы? Сопа терек олмагъан адамны котерирми?
Якъынларда гъазабым ятышаджакъ, ачувнен Ашшурны ёкъ этеджегим.
Бутюн ер юзюни урып йыкъмакъ ичюн, РАББИ ве гъазабыны ерине кетирген аскерлери узакъ мемлекеттен, коклернинъ уджундан келелер.
Ордуларнынъ РАББИси ант этти: – Не япмагъа ниетленсем – о оладжакъ, не этмеге тюшюнсем – о беджериледжек.
Ашшурны Меним топрагъымда ёкъ этеджегим, дагъларымда таптайджагъым. Халкъым Ашшурнынъ боюндырыгъындан, омузларындаки юктен къуртуладжакъ.
Мына къасдийлилернинъ топрагъы. Бу халкъ ёкъ энди. Ашшур бу топракъны кийик айванларгъа берди: уджюм къуллелерини къурдылар, сарайларыны къырдылар, йыкъыкъ ерлерни къалдырдылар.
Кет, халкъым, ички одаларынъа кир, артынъдан къапуларынъны къапат! Раббининъ гъазабы кечкендже, аз вакъыткъа сакъланып отурынъыз.
амма Мен ойле япарым ки, Ариэлде агъыр заманлар башлар. Шеэрде окюр-окюр агълап, такъмакълайджакълар. Меним огюмде шеэр къурбан ери киби оладжакъ.
Бакъынъыз, РАББИнинъ Ады узакътан келе, гъазабы къайнай, атешине чыдамагъа чареси ёкъ, агъзы ачув толу, тили – якъыджы атеш кибидир.
РАББИ шуретли сесинен гудюрдейджек, буюк ачувнен къолуны котерип, къудретини косьтереджек, йыкъыджы атешни, дешетли боранны, ягъмурны ве ташлы бурчакъны ёллайджакъ.
Бу халкъ инаттыр, яланджы балалардыр, РАББИнинъ Къанунына бойсунмагъа истемейлер.
РАББИ эписи миллетлерге ачувланды, оларнынъ бутюн ордуларына гъазапланды. Оларны ёкъ этеджек, чокъларыны ольдюреджек.
Буны корип, къуванаджакъсынъыз, беденлеринъиз, тазе от киби, кучьке толаджакъ. РАББИнинъ къолу къулларына белли оладжакъ, душманларына исе О, ачувланаджакъ.
Лякин РАББИ санъа, халкъынъа ве бабанънынъ союна агъыр куньлерни берип, санъа Ашшурнынъ падишасыны алып кетиреджек. Эфраим Ехудадан айырылгъан заманындан берли ойле агъыр дегиль эди.
О куню Фират дерьясынынъ обир тарафындан кирагъа алынгъан устраны – Ашшур падишасыны – ишлетип, Рабби башларынъызны, аякъларынъызны, атта сакъалларынъызны тыраш этеджек.
– Бала «бабам» ве «анам» айтмагъа огренмезден эвель, Дамаскнынъ байлыгъыны ве Самариенинъ гъаниметини Ашшур падишасынынъ огюне алып кетиреджеклер.
Рабби оларгъа къаршы буюк Фират дерьясынынъ кучьлю къабаргъан чокътан-чокъ сувларыны – Ашшур падишасыны ве бутюн шуретли ордусыны алып кетиреджек. Дерья бутюн ирмакъларында котерилип, эписи ялыларындан толып-ташаджакъ,
Шунынъ ичюн Мен гъазабымны оларгъа тёкеджегим, ачувымнынъ атешинен оларны бутюнлей ёкъ этеджегим, оларнынъ япкъанларыны озь башларына авдараджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Бакъынъыз, шу кунь кельди! Башынъызгъа олюм кельди! Таякъ чечекленди, юзьсюзлик чокълашты.
Падиша истегенине коре арекет этеджек. О, пек юкселеджек, озюни эписи аллалардан даа буюк саяджакъ, аллаларнынъ Алласы акъкъында куфюр сёзлер айтаджакъ ве, Алла бутюнлей ачувланмагъандже, истеген ишлерини беджереджек. Къарар этильген шей оладжакъ.
Ниневе шеэри акъкъында пейгъамберлик. Элкъошлу Нахумнынъ руялар китабы.
– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.
Сонъ О, шимальге къаршы чыкъаджакъ ве Ашшурны ёкъ этеджек, Ниневе шеэрини бакъымсыз топракъкъа чевиреджек, оны сахра киби къурутаджакъ.
Киттимден гемилер келеджек, Ашшурны ве Эверни бойсундыраджакълар, лякин олар да гъайып оладжакъ!