10 Мен чокъ падишалыкъларны енъдим, оларнынъ путлары ве аллалары исе Ерусалимдеки ве Самариедекилерден буюк эдилер.
Олар Ерусалимнинъ Алласы акъкъында айткъанда, дюнья халкъларнынъ аллалары, инсан къолунен япылгъан аллалар акъкъында киби айта эдилер.
Мени корьген эр кес мени мыскъыллай, башларыны саллап, менден нефретленип, лаф этелер:
Теректеки къуш ювасыны дайын, халкъларнынъ зенгинликлерини къолай таптым, ювадан йымырта алгъан киби, озюме бутюн топракъларны алдым. Къанат къыбырдаткъан, агъыз ачкъан, “ин” деген кимсе олмады».
оларнынъ аллаларыны атеште якътылар. Олар исе аллалар дегиль, олар инсан япкъан шейдир: агъач ве таш. Шунынъ ичюн де оларны ёкъ эттилер.