Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ешая 1:28 - Мукъаддес Китап

28 Ёлдан урулгъанлар ве гунакярлар гъайып оладжакълар. РАББИден вазгечкенлер ёкъ оладжакълар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ешая 1:28
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Эй, Сулейман, огълум! Бабанънынъ Алласыны биль. Онъа джан-гонъюльден ве озь ираденънен хызмет эт. РАББИ эписи юреклерни сынай, эписи ой-фикирлерни анълай. Эгер Оны къыдырсанъ, тапарсынъ. Эгер Оны унутып къалдырсанъ, О да сени эбедий къалдырыр.


Лякин шу замандан башлап бугуньге къадар эдомлылар Ехуда акимиетинден чыкътылар. Айны шу вакъытта Ливна да онынъ акимиетинден чыкъты, чюнки Ехорам РАББИни, бабаларынынъ Алласыны унуткъан эди.


Ахаз, оны енъген Дамаск халкъы табынгъан аллаларгъа къурбанлар чалды. О, бойле деди: «Арам падишаларынынъ аллалары оларгъа ярдым этелер. Эгер мен де оларгъа къурбан кетирсем, олар манъа да ярдым этерлер». Лякин олар Ахазны ве бутюн Исраильни ёлдан урдылар.


Ехудалылар бабаларынынъ Алласы РАББИни къалдыргъанлары ичюн, Ремальяхунынъ огълу Пекъах бир куньде оларнынъ 21 000 джесюр аскерини ольдюрди.


Адалетсиз адамларгъа О, беля ёлламайджакъмы? Акъсызлыкъ япкъанларгъа бахытсызлыкъ бермейджекми?


Эр кеснинъ козю огюнде, къанунны бозгъанлар джезалангъан ерде оларны урар,


чюнки олар Ондан вазгечтилер, эписи ёлларыны анъламагъа истемедилер.


РАББИ инсафлыларнынъ ёлуны биле, ярамайларнынъ ёлу исе гъайып олур.


Топракъларынынъ бутюн отларыны ашап ташладылар, тарладаки берекетни ашап битирдилер.


Козь яшларыны тёкип сачкъан адамлар къуванчнен къычырып берекет джыяр.


Макътангъан адамлар Сенинъ къаршынъда турмаз. Къанун бозгъанларнынъ эписини кореджек козюнъ ёкъ.


Сен суд этип, меним давамны чездинъ, тахткъа отурдынъ, адалетли суд эттинъ.


Сыкъ опькени эшитип, юрегини инатландыргъан адам апансыздан эляк олур, – арткъа ёлу олмаз.


Вай-вай-вай! Гуналы миллет, пек къабаатлы халкъ, ярамазларнынъ сою, бозукъ огъуллар РАББИден вазгечтилер, Исраильнинъ Азизини терк эттилер, Онъа аркъа чевирдилер.


Ер юзю, сархош киби, тентир-ментирдир, чалаш киби саллана. Онынъ къабаатлары пек агъыр, оларнынъ тюбюнде йыкъыладжакъ, бир даа турамайджакъ.


бу гуна сизлер ичюн диварда пейда олгъан чатлакъ киби, авдарыладжакъ олгъан юксек дивар киби оладжакъ: бир кунь апансыздан, бир аньде о, йыкъыладжакъ.


Сиондаки гунакярларнынъ отьлери патлады, имансызлар къалтырап башлады: «Арамыздан эр шейни ашап битирген атешнинъ янында ким отурып олур? Арамыздан эбедий алевнинъ янында ким яшап олур?»


РАББИ бойле дей: – Ананъызгъа айырылув кягъытыны бермейип, оны къувдым. Кимсеге борджлу олмайып, сизни саттым. Не ичюн? Сизни гуналарынъыз ичюн саттым, ананъызны акъсыз япкъанларынъыз ичюн къувдым.


Эй, атешни алевлендиргенлернинъ эписи! Эй, янгъан окъларны туткъанлар! Атешинъизнинъ ялынына, окъларынъызнен якъкъан атешке кетинъиз. Буны сизге къолум япаджакъ, чекишип оледжексинъиз.


Олар эр кунь Мени къыдыралар, ёлларымны бильмеге истейлер; догъру яшагъан, Алласынынъ къарарларыны туткъан миллет киби, арекет этелер; адалетли къанунлар акъкъында сорайлар, Аллагъа якъынлашмагъа истейлер.


Эпимиз арам шей киби олдыкъ, догъру ишлеримиз де – кирленген урба кибидир. Биз эпимиз, япракълар киби, соламыз, бизни, ель киби, къабаатларымыз алып кете.


Амма сизлер, РАББИден вазгечкенлер, азиз дагъымны унуткъанлар, «Къысмет» алласына софра къойгъанлар, «Такъдир» алласына савутны къокъулы шарапнен толдургъан адамлар!


– Озьлерини «эляллап ве темизлеп», багъчаларгъа бирер-бирер киргенлер, домуз этини, джиренч шейлерни ве сычанларны ашагъан эр кес гъайып оладжакълар, – дей РАББИ.


– Тышары чыкъкъанда исе, Менден юзь чевиргенлернинъ джесетлерине бакъаджакълар. Оларны кемирген къурт ольмез, якъкъан атеш сёнмез. Эр бир джан олардан нефретленеджек.


РАББИ, Сен – Исраильнинъ ишанчысынъ! Сени ташлап кеткенлер эписи масхара оладжакълар. Сени ред эткенлернинъ адлары куль устюнде языладжакъ; олар РАББИни, тири сувнынъ чокърагъыны быракътылар.


Мысыр топрагъында яшамагъа кетмеге къарар эткен ехудалыларнынъ къалгъаныны тутаджагъым ве Мысыр топрагъында оларны бутюнлей ёкъ этеджегим. Олар къылычтан ве ачлыкътан оледжеклер, яшы-къарты къылычнен ольдюриледжеклер, ачлыкътан гъайып оладжакълар. Олар лянетли ве къоркъунчлы шейге чевириледжеклер, масхаралыкъкъа ве яман лафларгъа огърайджакълар.


«Путлар манъа неге керек?» – дейджек Эфраим. Мен оны эшитеджегим ве оны бакъаджагъым. Мен гурь кипарис тереги киби оладжагъым, сен берекетинъни Менден кореджексинъ.


Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.


Айны шу Сёз шимдики ерни ве коклерни джеза кунюнедже, имансыз адамларнынъ ёкъ олувы кунюнедже атеш ичюн сакълап къалдыра.


Амма къоркъакъ, имансыз, игренч, адамларны ольдюрген, ороспу, джады, путперест ве бутюн яланджыларнынъ къысмети – атеш ве кукюрт янгъан гольдедир. Бу, экинджи олюмдир.


Эгер де яманлыкъ этеджек олсанъыз, озюнъиз де, падишанъыз да гъайып оладжакъ, – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ