12 Юзюмнинъ огюне кельгенинъизде, азбарларымны таптап юргенинъизни ким сизден истеди?
Душманларым мени яманлап: “Не вакъыт олер де, не вакъыт онынъ ады ёкъ олур?” – дейлер».
Йылда учь кере эписи акъайларынъыз РАББИ-ТААЛЯнънынъ юзю огюне кельсинлер.
Йылда учь кере эписи акъайларынъыз Исраильнинъ Алласы, сенинъ РАББИ-ТААЛЯнъ юзю огюне кельсинлер.
Бир шей айтмагъа ашыкъма, Алланынъ огюне бир шей кетирмеге чапма. Алла кокте, сен исе ердесинъ. Шунынъ ичюн чокъ лаф этме.
Фикирлеринъизге коре, Меним Адымнен адлангъан бу Эв айдутлар къобасына чевирильди? Мен нелер япкъанынъызны корем, – дей РАББИ.
Эй, инсан! Эйилик не олгъаны санъа бильдирильди, РАББИ сенден не истегени де хабер этильди: адалетли арекет этмек, мераметни севмек ве Алланънынъ огюнде юваш юрекнен яшамакъ.
– Бу топракънынъ бутюн халкъына ве руханийлерге бойле айт: «Етмиш йыл ичинде бешинджи ве единджи айларда аштан-сувдан вазгечип агълагъанынъызда, сиз буны Меним ичюн яптынъызмы?
Олар бутюн ишлерни, инсанларгъа корюнмек ичюн япалар. Дува къутуларыны кенъдже ве урбаларынынъ пускюллерини узунджа япалар.
Йылда учь кере эписи акъайларынъыз Алланъ олгъан РАББИ сайлайджакъ ерге, Онынъ огюне кельмек кереклер: Маясыз Пишкен Пите Байрамында, Афталар Байрамында ве Чалашлар Байрамында. РАББИнинъ огюне кимсе бош къолнен кельмесин.