РАББИ манъа шойле деди: – Инсан огълу, буларнынъ эписини коресинъми? Ехуда халкъы мында япкъан пис шейлери чокътыр. Амма олар бутюн мемлекетни де хорлавларгъа батырдылар, Мени текрар-текрар ачувландыралар. Бакъ, олар Мени мыскъыллайлар.
О, манъа джевапланды ве: – Исраиль ве Ехуда халкъынынъ гуналары пек чокъ, къабааты пек буюк. Мемлекет къангъа толды, шеэр акъсызлыкъкъа толудыр. Олар: «РАББИ мемлекетни ташлап кетти. РАББИ ич бир шейни корьмей», – дейлер.
Амма оны да сюргюн эттилер, эсир алдылар. Сабийлери биле эр бир сокъакъларнынъ кошелеринде ольдюрильди, мырзалары ичюн джереп чекильди, онынъ буюк акъайлары зынджырнен багъланды.