5 Исраиллилернинъ джесетлерини оларнынъ путлары янына къоярым, кемиклеринъизни къурбан ерлеринъизнинъ чевресинде дагъытырым.
Ёшия пут ташларыны бозды, Ашера путуна табынма диреклерини кести, оларнынъ ерлерини адам кемиклеринен толдурды.
Ёшия бакъып, дагъдаки мезарларны корьди. Мезарлардан кемиклерни алсынлар деп, адамларны йиберди. Кемиклерни къурбан ерининъ атешинде якъып, оны арамлады ве бойле этип, РАББИнинъ сёзлерине коре шу вакъиаларны эвельден айтып берген Алланынъ адамынынъ сёзлери ерине кельди.
Ябанджы адамлар манъа къаршы чыкъты, мераметсиз адамлар джанымны алмагъа истей; оларнынъ алдында Алла ёкъ. Сэла
Шунынъ ичюн бакъынъыз, ойле куньлер келеята ки, о ер Тофет я да Бен-Хинном вадийи дегиль, Ольдюрюв вадийи адланаджакъ, – дей РАББИ. – Ер къалмагъаны ичюн, олюлерни Тофетте джыяджакълар.
Сес манъа: – Инсан огълу! Меним тахтым, аякъларым баскъан ерим мындадыр. Исраиль халкъынен эбедиен яшайджакъ ерим будыр. Исраиль халкъы бир даа Меним мукъаддес Адымны арам этмейджек, не олар, не падишалары путларнен ороспулыкъ этмейджек, ольген падишаларына тёпелерде къурбан кетирмейджек.